Γιατί όχι full time και γιατί όχι Σούλης;

Ο αποκλεισμός της Εθνικής ομάδας φέρνει στο προσκήνιο και πάλι το θέμα του προπονητή για τα επόμενα χρόνια. Γιατί πρέπει να εργάζεται σε full time ρυθμούς, ποιο είναι το ενδεδειγμένο πρόσωπο και γιατί είναι κρίσιμη επιλογή. Γράφει από την Κωνσταντινούπολη ο Νίκος Γιαννόπουλος.

Γιατί όχι full time και γιατί όχι Σούλης;
markopoulos

Ήταν περίπου τέτοιες ημέρες πριν από δύο χρόνια όταν η Εθνική γνώριζε την ήττα από την Ισπανία στη Λιλ και έμενε εκτός τετράδας στο Ευρωμπάσκετ του 2015.

Εκείνο το βράδυ η δημοσιογραφική ομήγυρη, σ' ένα εστιατόριο της Λιλ, προσπαθούσε να σκεφτεί ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για το μέλλον της “επίσημης αγαπημένης”. Ο πολύπειρος Γιάννης Φιλέρης έσπευσε να καταθέσει την άποψή του λέγοντας ότι η Εθνική, ελέω και των προκριματικών για το Παγκόσμιο του 2019, χρειάζεται κόουτςfull time.

Οι περισσότεροι είτε δεν συμφώνησαν είτε δεν εκφράστηκαν καθόλου. Δύο χρόνια μετά, και ανεξάρτητα από το νέο αποκλεισμό, αυτή τη φορά στο Ευρωμπάσκετ του 2017 από τη μέτρια Ρωσία, εκείνη η άποψη περί μόνιμου προπονητή έχει δικαιωθεί ήδη πανηγυρικά.

ΑΝΕΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥΧΟΥ ΣΕ ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΑ ΝΕΡΑ

Βρισκόμαστε πλέον δύο μήνες και κάτι ημέρες πριν από την επόμενη επίσημη (το τονίζουμε, επίσημη) υποχρεώση της Εθνικής ομάδας και ουδείς αυτή τη στιγμή γνωρίζει με ασφάλεια ποιος κόουτς θα την οδηγήσει στα αχαρτογράφητα ύδατα των προκριματικών (που έχουν, εκτός των άλλων, και ένα δαιδαλώδες σύστημα διεξαγωγής). Το χειρότερο: Η άποψη περί μόνιμου κόουτς ο οποίος θα έχει στο μυαλό του την Εθνική ομάδα και ΜΟΝΟ αυτή, δεν συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά δημοφιλίας στους κόλπους της ομοσπονδίας.

Ήδη η πρώτη λύση που εξετάζεται για τον πάγκο είναι ο κόουτς του ΠΑΟΚ, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου. Καθ' όλα άξιος, καθ' όλα αποτελεσματικός αλλά τεχνικός ενός συλλόγου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέρος του χρόνου του που θα αφιερώνει στην Εθνική αν τυχόν επιλεγεί.

Και όμως, πέρα από κάθε αμφιβολία η “επίσημη αγαπημένη” χρειάζεται πλέον έναν άνθρωπο που θα τρέχει γι' αυτήν 24ώρες το 24ώρο έστω και αν δεν υπάρχουν αγώνες σ' όλη την έκταση της σεζόν.

Έναν κόουτς που θα οργώνει την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική για να διαπιστώνει με το δικό του κριτήριο και τα δικά του μάτια την αγωνιστική πρόοδο των παικτών. Τον προπονητή ο οποίος θα πάρει υπό την προστασία του τα προγράμματα των Εθνικών ομάδων και θα τσεκάρει ανά τακτά χρονικά διαστήματα το υλικό που έρχεται από πίσω. Δεν θέλει απλώς στρατιώτη η ομάδα, θέλει στρατηγό που θα οραματιστεί και θα εμπνεύσει για το άμεσο και το απώτερο μέλλον.

ΣΟΥΛΗΣ ΓΙΑΤΙ...

Χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση να κάνουμε οποιαδήποτε είδους υπόδειξη-άλλωστε οι αρμόδιοι συνήθως γνωρίζουν καλύτερα- ο Σούλης Μαρκόπουλος συγκεντρώνει όλα τα παραπάνω στοιχεία για να ηγηθεί μίας νέας, αξιόπιστης και σοβαρής προσπάθειας. Η γνώση του για το μπάσκετ δεν αμφισβητείται, η αφοσίωση, όπου δούλεψε, επίσης, η πείρα του από τα πρότζεκτ μεγάλων συλλόγων όπως ο ΠΑΟΚ, ο Αρης, ο Ηρακλής και η ΑΕΚ,το ότι δεν έχει πρόβλημα να δουλεύει με σταρ (θυμηθείτε τον ΠΑΟΚ που κοουτσάρισε το 1994), το ότι προσαρμόζεται σε κάθε είδους δυσκολία χωρίς να μεμψιμοιρεί και να παραπονιέται. Εχει το πακέτο.

Δεν είναι μόνος φυσικά, προπονητές Ελληνες που μπορούν να αναλάβουν τη δουλειά υπάρχουν πολλοί, ελεύθεροι όμως από υποχρεώσεις ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Και γιατί τέλος πάντων να είναι ελεύθερος; Για δύο πολύ απλούς λόγους. Πρώτον για να αφιερώνει όλη του την ενέργεια και το μεράκι στην υπόθεση του χτισίματος της Εθνικής ομάδας από την αρχή και δεύτερον για να αποφευχθούν οι...αναπόφευκτοι -στην Ελλάδα- ψίθυροι για τις επιλογές του νέου κόουτς αν αυτός δουλεύει παράλληλα σε ελληνικό σύλλογο. Η τεράστια προσωπικότητα του Παναγιώτη Γιαννάκη αυτό το βάρος το άντεξε μόνο για ένα καλοκαίρι, αυτό του 2008.

ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ ΟΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΤΑΝΕ

Η ομάδα στην Κωνσταντινούπολη κατέθεσε τη ψυχή της στο παρκέ και γι' αυτό δεν χωράει η παραμικρή αμφιβολία. Μουρμούρες, παράπονα και κουτσομπολιά μπήκαν στην άκρη για να κυριαρχήσει η αυταπάρνηση και η αφιέρωση στον ομαδικό στόχο. Η αλήθεια είναι ότι από τους Ρώσους χάσαμε από ένα τεράστιο μπασκετικό αυτογκόλ και αυτό έχει να κάνει με το ροτέισον.

Η ευθύνη όμως δεν βαρύνει αποκλειστικά τον Μίσσα (που βέβαια, ως προπονητής, χρεώνεται πρώτος απ' όλους τον αποκλεισμό) αλλά και όσους κλήθηκαν να μπουν αντί των βασικών. Ουδείς από αυτούς έπεισε τον κόουτς να τον κρατήσει μέσα. Ετσι φτάσαμε στα γνωστά αποτελέσματα, στο άδειασμα του ρεζερβουάρ που στοίχισε κυρίως στην ποιότητα των αποφάσεων αλλά και στην άμυνα που παίχθηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Για το κάζο των 10/20 βολών οφείλει το ελληνικό μπάσκετ να αναρωτηθεί στο σύνολό του και δεν κάνουμε καθόλου πλάκα. Πρόκειται για πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε διαχρονικά. Εχει να κάνει, κατά την προσωπική μας άποψη, με το γεγονός ότι τα ελληνόπουλα το μπάσκετ δεν το μαθαίνουν με τον ενδεδειγμένο τρόπο στις μικρές ηλικίες.

Οι προπονητές βιάζονται να καταθέσουν τα διαπιστευτήρια τους στον τομέα της τακτικής και φαίνεται ότι αφήνουν κατά μέρους τα βασικά (σουτ, πάσα, τεχνική, ντρίπλα). Καλές και άγιες όλες οι τακτικές και τα συστήματα, χωρίς τα βασικά όμως θα βγάζουμε πάντα παίκτες ημιμαθείς που θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν να καλύπτουν τα κενά!

ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΟΛΑ Ο ΣΟΦΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

Για το τέλος μία πολύ εύστοχη παρατήρηση του Γιώργου Πρίντεζη του οποίου πάντα ο λόγος και τα επιχειρήματα αποτελούν τροφή για σκέψη. Είπε λοιπόν ο φόργουορντ του Ολυμπιακού μετά την ήττα από τους Ρώσους ότι οι παίκτες που αγωνίζονται στην Ευρώπη έχουν πια ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους όχι μόνο για ξεκούραση αλλά και για ατομική βελτίωση.

Πες τα χρυσόστομε! Η σεζόν, στα μεγάλα πρωταθλήματα, τελειώνει τέλος Ιουνίου, οι Εθνικές μαζεύονται περίπου στα μέσα του Ιούλη και μετά τη λήξη του...εθνικού καθήκοντος ο παίκτης ενσωματώνεται επί τόπου στην προετοιμασία της ομάδας του. Την ίδια περίοδο οιNBAer,που αρχίζουν επίσημα τη σεζόν στα τέλη του Οκτώβρη, χύνουν ατελείωτα κιλά ιδρώστα στα γυμναστήρια και τα προπονητήρια για να γίνουν καλύτεροι και πιο ανταγωνιστικοί σε όλους τους τομείς.

Θα αλλάξει αυτό με το νέο καλεντάρι τηςFIFAπου αφήνει-επιτέλους- και κάποια καλοκαίρια ελεύθερα; Θα το δούμε! Ελεύθερο θα είναι το καλοκαίρι του 2018. Τα επόμενα τρία (2019-παγκόσμιο, 2020-Ολυμπιακοί Αγώνες, 2021-Ευρωμπάσκετ) όχι. Οσον αφορά όμως τα του νέου καλενταριού και τους μπελάδες που αυτό φέρνει στο μπάσκετ θα επανέλθουμε. Το θέμα είναι τόσο καυτό που δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μερικές μόνο γραμμές...

News 24/7

24MEDIA NETWORK