Πρώτος και καλύτερος! Ξέρει πώς μην χάνει πλέον...

Η αναπόφευκτη σύγκριση με τα περυσινά πεπραγμένα και οι άνετες νίκες στο ΣΕΦ που έφεραν τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση της κατάταξης. Ο Γιάννης Ψαράκης σχολιάζει την ισχύ του πάγκου των "ερυθρολεύκων" απέναντι σε μια αντίπαλο που δεν ξέρει τι παίζει...

Πρώτος και καλύτερος! Ξέρει πώς μην χάνει πλέον...
Ολυμπιακός ANDREAS PAPAKONSTANTINOU / TOURETTE PHOTOGRAPHY

Όπως την Πέμπτη ο Παναθηναϊκός έτσι και την Παρασκευή ο Ολυμπιακός "καθάρισε" με συνοπτικές διαδικασίες και με όπλο τη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση του αντιπάλου παρά την κακή βαθμολογικά θέση του κι έκανε ακόμη ένα βήμα προς την κατάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας στα πλέι-οφ.

Έχοντας μπει πλέον στο 2ο μισό της κανονικής περιόδου το να κερδίζει μια ομάδα τέτοια ματς, παίζοντας όσο και όπως ακριβώς χρειαζόταν για να το κάνει κόντρα σε έναν αντίπαλο του χεριού της, είναι σημαντικό. Εδώ να θυμίσω ότι πέρυσι ο Ολυμπιακός για παράδειγμα είχε χάσει στο ΣΕΦ από την εκ των ουραγών Γαλατάσαραϊ αλλά και από τη φριχτή πέρυσι Μακάμπι Τελ Αβίβ.

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο η επιστροφή στη δράση των Πρίντεζη, Μιλουτίνοβ και Μάντζαρη (με τον τελευταίο να καλύπτει και την απουσία του Ρόμπερτς) ήταν καλύτερο νέο κι από τη νίκη. Ευτυχώς γι' αυτόν ο "Πριντ" δεν χρειάστηκε να παίξει πάνω από 20 λεπτά, ο "Μιλού", που προερχόταν από μεγαλύτερη σε διάρκεια απουσία, βρήκε τα πατήματά του σε ένα 6λεπτο και παράλληλα χρησιμοποιήθηκαν και κέρδισαν... πόντους οι παίκτες του πάγκου πλην του ασθενή Τόμπσον, ο οποίος εμφανώς καταβεβλημένος δεν φάνηκε στα 12 λεπτά που έμεινε στο παρκέ.

Αυτός που ανέβασε τις μετοχές του ήταν φυσικά ο Κάιλ Ουίλτζερ, παρότι τα πρώτα του δευτερόλεπτα στο παρκέ ήταν απογοητευτικά χάνοντας δύο φορές σε ισάριθμες φάσεις στην άμυνα τον Κουζμίνσκας. Στη συνέχεια όμως πείσμωσε, έβαλε το κεφάλι κάτω, έβαλε τα σουτάκια του και ήταν πρώτος σκόρερ για την ομάδα του. Καλή και η παρουσία του Τολιόπουλου (απουσία Ρόμπερτς και με τον Στρέλνιεκς να παίζει μόλις 7 λεπτά λόγω ενός μικροπροβλήματος τραυματισμού) δίνοντας ρυθμό και δείχνοντας και πάλι ότι έχει τσαγανό να σηκώσει το βάρος της φανέλας.

Σημειώστε, εδώ, ότι στο μεγαλύτερο μέρος του 2ου ημιχρόνου και ειδικά στην τελευταία περίοδο ο Ολυμπιακός έπαιξε εξ ολοκλήρου με παίκτες από τον πάγκο και τους Σπανούλη (εξαιρετικός στην 1η περίοδο), Παπανικολάου ("πασπαρτού" για ακόμη ένα ματς), Πρίντεζη, ΜακΛιν να απολαμβάνουν τη νίκη της ομάδας τους ως θεατές.

ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ

Φυσικά στη νίκη των "ερυθρόλευκων", όπως συνέβη και σε αυτή του Παναθηναϊκού με την Εφές όπως επεσήμανα, έπαιξε ρόλο και ο αντίπαλος. Η Μιλάνο, παρά την προσθήκη του Κουζμίνσκας, το μόνο που πρόσθεσε στο παιχνίδι της ήταν ακόμη ένας παίκτης που θέλει την μπάλα για... πάρτη του. Ομάδα που όπως κάθε χρόνο παίζει μπάσκετ που στηρίζεται στο ένστικτο και στην ατομική δημιουργία κάποιων παικτών της και ούτε υπό την καθοδήγηση του Πιανιτζάνι άλλαξε προφίλ.

Το ότι στο φινάλε έριξε τη διαφορά σε αξιοπρεπή (για την επί 35 λεπτά εικόνα της) οφείλεται κυρίως στο (υπερβολικό) χαλάρωμα του Ολυμπιακού αμυντικά που "χάλασε" κάπως τις εντυπώσεις όχι όμως και την ουσία.

News 24/7

24MEDIA NETWORK