Η διαφορά είναι στο βάρος της φανέλας

Η πραγματική διαφορά που χωρίζει τον Παναθηναϊκό με τον ΠΑΟΚ στην παρούσα φάση δεν έχει σχέση με τον καθαρά αγωνιστικό παράγοντα αλλά εδράζεται στην κληρονομιά των δύο μεγάλων κλαμπ. Αυτή των πράσινων είναι όπως και να το κάνουμε ασύγκριτα μεγαλύτερη. Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος.

SUPERLEAGUE / ÐÁÏÊ - ÐÁÏ (MOTION TEAM)
pao paok panigiriki MOTIONTEAM

Επιχειρώντας να εξηγήσει κανείς την αγωνιστική καθίζηση του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ αλλά και την πορεία πρωταθλητισμού του κατά τα άλλα προβληματικού Παναθηναϊκού στο μίνι πρωτάθλημα είναι αδύνατον να περιοριστεί μόνο στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι.

Το στοιχείο που διαφοροποίησε τις δύο ομάδες οι οποίες άρχισαν την προσπάθειά τους από τελείως διαφορετικές αφετηρίες και κάτω από διαφορετικές συνθήκες έχει να κάνει περισσότερο με...εξωγενείς παράγοντες αλλά και την ψυχολογική διάσταση του θέματος.

Στο ποδόσφαιρο, ειδικά στο ελληνικό στο οποίο η σημειολογία παίζει σημαίνοντα ρόλο, αυτό που ονομάζουμε βάρος φανέλας ενός συλλόγου μπορεί εν τέλει να κάνει τη διαφορά. Προσοχή εδώ: Το φαινόμενο δεν έχει να κάνει με...μεταφυσικά στοιχεία και περιπτώσεις ...μαγείας κατά τις οποίες ο ποδοσφαιριστής μεταμορφώνεται προς το καλύτερο ή στο χειρότερο απλώς φορώντας μία φανέλα. Εχει να κάνει με κάτι απολύτως λογικό και μετρήσιμο. Την κληρονομιά του κάθε κλαμπ στο πέρασμα των χρόνων, την άμεση ή όχι σχέση του με την επιτυχία και την κατάκτηση τίτλων που λογικά περνάει από γενιά σε γενιά άσχετα από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών.

ΧΩΡΙΣ ΒΑΡΙΑ ΚΛΗΝΟΡΟΜΙΑ

Ο ΠΑΟΚ είναι μία δύναμη που στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι ανατέλλει τώρα με μεγάλη ορμή. Διαθέτει εύρωστο οικονομικά ιδιοκτήτη τον οποίο δεν φοβίζουν οι επενδύσεις, τεράστια μάζα απολύτως αφοσιωμένου κόσμου,πολύ μεγάλη δίψα για επιτυχία και μία ποδοσφαιρική ποιότητα που σίγουρα για το επίπεδο του πρωταθλήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα. Κάθε άλλο. Πέραν όμως αυτών, ο Δικέφαλος του Βορρά στερείται αυτού που λέμε βαριά κληρονομιά.

Την τελευταία φορά που ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα, πολλοί από εσάς που διαβάζετε τώρα αυτό το κείμενο δεν είχατε γεννηθεί καν (1985). Το τελευταίο Κύπελλο πριν από το εφετινό βρίσκεται και αυτό σε αρκετά μεγάλη χρονική απόσταση από το σήμερα (2003). Σε πολλές από τις περιόδους που μεσολάβησαν η ομάδα συμβιβάστηκε μ' έναν απλώς συμπληρωματικό ρόλο καθώς αδυνατούσε να αναδειχθεί σε πρωταγωνίστρια για διάφορους λόγους.

Κοντολογίς, ο ΠΑΟΚ δεν είναι εθισμένος αλλά ούτε και ...καταδικασμένος να κυνηγά τίτλους παρά το όντως πολύ μεγάλο του μέγεθος. Η συχνότητα με την οποία “συναντά” τις πραγματικά μεγάλες διακρίσεις δεν μπορεί έτσι να προσδώσει εκείνο το βάρος που απαιτείται έτσι ώστε παιχνίδια όπως αυτό με τον Παναθηναϊκό την Τετάρτη να καθαρίζονται στο “άψε -σβήσε” και χωρίς πολλά-πολλά. Είναι βέβαια σεβαστός και ο αντίλογος που λέει ότι ακόμα και σε περιόδους που ο Δικέφαλος διέθετε πραγματικά ανταγωνιστική ομάδα, έτοιμη για τις μεγάλες υπερβάσεις (2009-2010 για παράδειγμα) η πορεία του προς την κορυφή εμποδίστηκε από...εξωγενείς παράγοντες. Είναι αλήθεια αλλά οι περίοδοι αυτοί αποτελούν εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός στο πέρασμα των χρόνων, από το έτος της ίδρυσής του έως και σήμερα, αποτελεί τον ορισμό της πρωταθληματικής ομάδας. Σεζόν που δεν φέρνει τίτλο στο Κορωπί (στην Παιανία παλαιότερα) δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη για το σύλλογο έστω και αν τα τελευταία 21 χρόνια οι πράσινοι έχουν κατακτήσει μόλις δύο πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα.

Αυτό που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στο μεγάλο διπλό της Τετάρτης αλλά και στην εν γένει πολύ καλή πορεία στα πλέι οφ, εκτός από το γεγονός ότι το δίδυμο του Μαρίνου Ουζουνίδη και του Νίκου Λυμπερόπουλου κράτησε όρθια την ομάδα παρά τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα, ήταν και το μεγάλο βάρος φανέλας, η αίσθηση που έχει αναπτυχθεί στους ποδοσφαιριστες ότι εκπροσωπούν ένα κλαμπ με τεράστια παράδοση που υποχρεούται πάντα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να προσπαθεί για το καλύτερο.

Τους υποχρεώνει η ιστορία του κλαμπ, η παράδοση επιτυχιών, οι κατακτήσεις πολλών τίτλων και η νοοτροπία που πέρασαν εσχάτως οι Λυμπερόπουλος και Ουζουνίδης (μαζί με την παρουσία του Σαραβάκου) οι οποίοι έχουν φορέσει αυτή τη φανέλα σε πολύ πιο ένδοξες εποχές.

Μην υποτιμάτε λοιπόν ποτέ το βάρος που φέρουν τα...μπλουζάκια των ποδοσφαιριστών. Το ψυχολογικό κυρίως. Με την κατάλληλη καθοδήγηση μπορεί να κάνει...αναμενόμενα θαύματα και να εξυψώσει παίκτες οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο σημαντικοί όσο φαίνονται. Ως προς αυτό, ο ΠΑΟΚ έχει χιλιόμετρα ακόμη να διανύσει ως ποδοσφαιρικός οργανισμός αν και βέβαια διαθέτει όλα τα άλλα εχέγγυα επιτυχίας (χρήματα και λαϊκή στήριξη). Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει από καλύτερη βάση άσχετα αν βρίσκεται σε περίοδο ισχνών αγελάδων στο οικονομικό. Συχνά άλλωστε η επιτυχία δεν αγοράζεται αλλά χτίζεται, αρκεί να υπάρχουν κληρονομιά και μεράκι.

News 24/7

24MEDIA NETWORK