Είναι φανερό ποιους πρέπει να εμπιστευτεί ο Χιμένεθ

Είναι πραγματικότητα. Η ΑΕΚ βρίσκεται στην κορυφή του πρωταθλήματος μετά από πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα είναι πολύ νωρίς, οι ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο έχουν μεγάλο πρόβλημα στην δημιουργία και όπως γίνεται αντιληπτό εφέτος θα γίνουν πολλές γκέλες.

Το ποδόσφαιρο που παρακολουθούμε μέχρι στιγμής είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, μας κρατά μόνο η δυσκολία που έχουν οι μεγάλες ομάδες να κερδίσουν τα παιχνίδια τους.

ΑΕΚ, ΟΣΦΠ, ΠΑΟ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑ

Η ΑΕΚ για να λυγίσει τη Λαμία στο Περιστέρι χρειάστηκε ένα πέναλτι εκτός περιοχής. Ο Ολυμπιακός για να ισοφαρίσει τον Αστέρα ένα πέναλτι που δεν έγινε ποτέ και για να κρατήσει το 1-0 ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, έπρεπε να σταματήσει ο βοηθός λανθασμένα τον Μπάμπιάρζ ενώ έβγαινε μόνος του. Συνολικά οι διαιτησίες ήταν καλές, οι συγκεκριμένες φάσεις όμως αλλοίωσαν το αποτέλεσμα.

Η ΑΕΚ πήγε με καλή ψυχολογία, μετά το διπλό στην Ριέκα, να παίξει στο Περιστέρι με τη Λαμία γνωρίζοντας πως με νίκη πατά κορυφή και την επόμενη αγωνιστική υποδέχεται τον Ολυμπιακό.

Όμως και οι 4 που διεκδικούν το εφετινό πρωτάθλημα έχουν ένα κοινό. Κανείς αυτή τουλάχιστον την εποχή δεν έχει τη δυνατότητα να μπει στο γήπεδο και να επιβάλει την ανωτερότητα του.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΜΑΝΤΑΛΟΣ

Η απουσία των Σιμόες - Γαλανόπουλου οδήγησαν τον Χιμένεθ στο βαρύ δίδυμο των Αϊντάρεβιτς - Γιόχανσον. Το πρώτο ημίχρονο έφυγε δίχως η ΑΕΚ να μπορέσει να φέρει πολλούς ποδοσφαιριστές στην περιοχή της Λαμίας. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στην ανάπτυξη της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, οι Γιόχνασον - Αϊντάρεβιτς δεν προσέφεραν ανεβάσματα και πρακτικά περιόριζαν την ομάδα του Χιμένεθ να επιτίθεται με 4 παίκτες.

Ο Μάνταλος άλλαζε συνεχώς θέσεις με τον Αραούχο, αλλά η ΑΕΚ έμοιαζε σαν να παίζει χωρίς οργανωτή, καθώς για να πάει στα αριστερά ο Μάνταλος και να λειτουργήσει αυτή η ποδοσφαιρική λογική θετικά, θα πρέπει να ανεβάζει κάθετα την μπάλα κάποιος από τους δύο κεντρικούς χαφ, κάτι που δεν γινόταν από τους Γιόχανσον - Αϊντάρεβιτς.

Ο Μπακασέτας στα δεξιά έχει γίνει εδώ και καιρό κατανοητό πως δεν μπορεί να βοηθήσει και η ΑΕΚ δεν είχε καθόλου ανάπτυξη. Η ομάδα του Τεννέ έχασε στο 32ο λεπτό την τεράστια ευκαιρία με τον ποδοσφαιριστή που ανήκει στην ΑΕΚ (Βασιλαντονόπουλο) και στην συνέχεια με τον Μπλάζιτς, που σε κενό τέρμα έστειλε την μπάλα πάνω από τα δοκάρια.

Στο δεύτερο ημίχρονο η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ έβγαλε περισσότερο επιθετικότητα. Ο Αϊντάρεβιτς αποφάσισε να παίξει κάθετα και να δώσει έναν έξτρα παίκτη στην πίεση της αντίπαλης άμυνας, πάτησε πολλές φορές περιοχή, βρέθηκε σε "καθαρές" θέσεις για εκτέλεση και θα μπορούσε να έχει ανοίξει αυτός το σκορ.

Η ΤΕΤΡΑΔΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Η ΑΕΚ όσο περνούσε η ώρα γινόταν και πιο απειλητική. Βοήθησε πολύ ο Κροάτης Λιβάγια. Ο άνθρωπος για τα επίπεδα του ελληνικού ποδοσφαίρου ξέρει πολύ μπάλα και όσο περισσότερο παίζει με Αραούχο, Μάνταλο, Χριστοδουλόπουλο τόσο περισσότερο θα βοηθήσει την ΑΕΚ να γίνει δημιουργική.

Το πρόβλημα όλων των ελληνικών ομάδων που διεκδικούν το πρωτάθλημα, είναι πως δεν υπάρχουν συνεργασίες στην ανάπτυξη. Η ΑΕΚ έχει μία τετράδα ποδοσφαιριστών που μπορούν να φτιάξουν πολλά πράγματα μεταξύ τους.

Ο Χιμένεθ πρέπει να αρχίσει να χρησιμοποιεί όσο γίνεται την τετράδα Μάνταλου, Χριστοδουλόπουλου, Αραούχο, Λιβάγια, καθώς όσο περισσότερο παίξουν μαζί τόσο πιο πολύ θα μάθουν ο ένας το παιχνίδι του άλλου και θα μπορούν να λειτουργούν αυτοματοποιημένα. Επιθετική τετράδα έχει ποιότητα και ο καθένας ξεχωριστά μπορεί και ψάχνει συνεργασία με τον κοντινό του συμπαίκτη.

Η 4άδα Χριστοδουλόπουλος, Μάνταλος, Αραούχο, Λιβάγια έπαιξε μαζί από το 71ο λεπτό και κατάφερε να δημιουργήσει μεγάλη πίεση στην ομάδα του Τεννέ και να φτιάξει δύο φάσεις για γκολ μέσα από την περιοχή, κάτι που δεν είχε συμβεί στα πρώτα 70 λεπτά. Σ' ένα διάστημα που η ΑΕΚ, είχε βρει τρόπο να κερδίσει μέτρα και να βρίσκει παίκτη ξεμαρκάριστο στην περιοχή της Λαμίας, ο Βάτσιος έκανε λάθος και έδωσε αυτός το δικαίωμα στην ΑΕΚ να πάρει τους τρεις βαθμούς.

Η εικόνα δείχνει στον Χιμένεθ σε ποιους παίκτες πρέπει να στηριχτεί. Φυσικά υπάρχει ανάγκη για rotation, πρέπει να δίνονται ανάσες, αλλά θα πρέπει ο Ισπανός τεχνικός να έχει στο μυαλό του σε ποιους ποδοσφαιριστές πρέπει να δώσει τους πρώτους ρόλους. Ποίοι είναι αυτοί που μπορούν να δώσουν στην ΑΕΚ την δυνατότητα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, με τις αλλαγές στο ρόστερ να είναι πολλές και βίαιες, με την φυσική κατάσταση να είναι σε χαμηλά επίπεδα, με τους ποδοσφαιριστές να μην έχουν βρεθεί ούτε μεταξύ τους, αλλά και να μην έχουν κουμπώσει στο πλάνο του Μαρίνου Ουζουνίδη στον αγώνα με τον Απόλλωνα, ήρθε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό.

Μία νίκη με 1-0 που είχε ανάγκη το προπονητικό τιμ και όσοι βρίσκονται μέσα στην ομάδα, σε συνδυασμό με κάποιες επιλογές από τον Ουζουνίδη που να δείχνουν ποιος είναι το αφεντικό.

Θυμίζω πως μετά την ήττα στην Κέρκυρα είχα κλείσει το κείμενο μου για τον Παναθηναϊκό γράφοντας πως η κατάσταση μοιάζει χαοτική και ο Μαρίνος Ουζουνίδης πρέπει ν' αρχίσει από τα βασικά. Να μάθει την ομάδα να κερδίζει ξανά με 1-0 και να λειτουργήσει σαν να ανέλαβε τον Παναθηναϊκό τώρα.

Στα βασικά συγκαταλέγεται και το κομμάτι της ιεραρχίας. Οι νέοι δεν ξέρουν που έχουν έρθει, ο τεχνικός του Παναθηναϊκού είχε κάποια παράπονα από τους Λατίνους και φρόντισε να τους δείξει πως χρειάζεται διαφορετική νοοτροπία και προσπάθεια για να πάρουν τον ρόλο για τον οποίο τους πληρώνει ο σύλλογος. Το πιο λογικό σενάριο, ήταν η πρώτη νίκη να έρθει με αυτόν τον τρόπο. Με μισό μηδέν, γκολ από στημένο και διαχείριση του αποτελέσματος, με αργό φοβικό ποδόσφαιρο.

Σε μεγάλο βαθμό αυτό είδαμε και στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, αυτό που δεν είδαμε είναι μια διαφορετική τακτική διαχείριση. Τα μέτρα, η επιθετικότητα, η ασφάλεια στην κατοχή, η προσπάθεια για καλύτερη αμυντική λειτουργία και η συμμετοχή όλων των ποδοσφαιριστών στο αμυντικό κομμάτι επέτρεψαν να κρατηθεί το μηδέν και να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κυνηγήσει μέσα από ήρεμη κατοχή, νίκη στο 1-0.

Η βελτίωση θα έρθει μέσα από τα αποτελέσματα και μέσα από τη δουλειά. Είναι φανερό πως ούτε ο Ουζουνίδης έχει βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί τα προσόντα των ποδοσφαιριστών του και να κρύψει τις αδυναμίες τους, ούτε οι παίκτες έχουν μάθει το ποδόσφαιρο του τεχνικού του Παναθηναϊκού. Κάπου πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ Ο ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ

Ατομικά διαφορετικά συμπεράσματα δεν βγήκαν για τους ποδοσφαιριστές που έχουν έρθει ή έχουν παραμείνει στον σύλλογο. Ο Χούλτ ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τα προηγούμενα παιχνίδια και προσέθεσε τα γνωστά του ανεβάσματα από την πλευρά του. Ο Γιόχανσον για ακόμα μία φορά έβγαλε προβληματικά μικρό διασκελισμό για μπακ και ελάχιστα επιθετικά ανεβάσματα.

Από εκεί και πέρα, ο Κουτρουμπής ήταν ξανά αργός και ράθυμος στις αντιδράσεις του, τόσο πολύ που μπέρδεψε και το βοηθό, καθώς δεν μπόρεσε να πιστέψει πως του έφυγε τόσα πολλά μέτρα ο Μπάμπιαρζ στη φάση που σήκωσε την σημαία του λανθασμένα, ενώ ήταν εντελώς μόνος ο ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα.

Ό,τι καλό πήρε ο Παναθηναϊκός στην ανάπτυξη ήρθε από ανεβάσματα του Χουλτ, από την κινητικότητα του Άλτμαν, τα πατήματα στην αντίπαλη περιοχή του Χίλιεμαρκ και τα καλά στημένα του Σουηδού χαφ. Ο Ισραηλινός πήρε τακτικά τη θέση του Λουτσιάνο, ήταν πιο κινητικός και έφτασε η μπάλα περισσότερο πάνω του σε σχέση με όταν έπαιζε ο βαρύς Βραζιλιάνος. Πέτυχε το νικητήριο τέρμα, όμως σε απλές επιλογές είχε λανθασμένη εκτίμηση για το που πρέπει να πάει η μπάλα, κάτι το οποίο είχε παρατηρηθεί και στα προηγούμενα παιχνίδια.

ΤΑΚΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΙΛΙΕΜΑΡΚ

Ο Χίλιεμαρκ μπέρδεψε τον κόσμο. Έβλεπε από αυτόν ποιότητα στα στημένα, την ικανότητα να σημαδεύει τον συμπαίκτη του και να πηγαίνει την μπάλα στο σημείο που πρέπει, πατήματα στην αντίπαλη περιοχή, όμως και υπερβολικά αργές αντιδράσεις και συνεχώς να γυρνά την μπάλα πίσω.

Δεν βοήθησε ως αντίπαλος ο Απόλλωνας τακτικά, όμως μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση που συνεχίζει ο Ουζουνίδης έχοντας μία ομάδα που έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης και συνολικά δεν βγάζει τρεξίματα, να παίζει μία διάταξη με δύο κεντρικά χαφ και ο ένας να είναι ποδοσφαιριστής που έχει μάθει να λειτουργεί με μπάλα, να παίζει κάθετα και να μην είναι σε θέση να καλύψει αποστάσεις και να βγάζει σκληράδα στο ανασταλτικό κομμάτι.

Αν συνεχίσει στην ίδια λογική σε παιχνίδια, που ο αντίπαλος μπορεί να βγάλει ένταση και τρεξίματα στην δική του κατοχή, θα υπάρξει τεράστιο ανασταλτικό πρόβλημα και θα εκτεθεί η αδυναμία του Σουηδού σε μεγάλο βαθμό. Δεν έχει και αξιόπιστο αμυντικό δίδυμο αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει αντίπαλο να πέφτει πάνω στην τελευταία γραμμή άμυνας του.

Ο Χίλιεμαρκ έχει προσόντα, θα γίνει πολύτιμος, όμως χρειάζεται δύο παίκτες στην πλάτη του.

ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟΣ

Καλά δείγματα, ταχύτητα και δύναμη έβγαλε ο Σιλά. Στοιχεία που θα βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό και θα επιτρέψουν στον Ουζουνίδη, σε βάθος χρόνου, να φτιάξει το δίδυμο Κουρμπέλη-Μολέδο που ο ίδιος φαντάζεται.

Ο Μουνιέ ένιωσε νωρίς ενοχλήσεις και δεν μπορεί να κριθεί. Όταν είναι έτοιμος θα δώσει ποιότητα στην πλευρά του. Ο Παναθηναϊκός θα συνδυάζει ταχύτητα και ποιότητα, όταν θα βρεθούν οι Τσάβες, Μουνιέ, Βιγιαφάνιες σε καλή κατάσταση. Τετράδα των Χίλεμαρκ, Βιγιαφάνιες, Μουνιέ, Τσάβες, έχοντας πίσω τους στην θέση "6" τον Σιλά και ως παρτενέρ έναν εκ των Κουρμπέλη, Λουντ θα είναι σε θέση να παίξει πιο γρήγορα, ν' απειλεί στον χώρο, να δημιουργεί και να πρεσάρει.

Στο ρόστερ δεν υπάρχει καθαρός στράικερ υψηλού επιπέδου. Ο Μολίνς είναι μόνο για να παίρνει αναγκαστικά κάποια λεπτά, οπότε θα πρέπει να ψάξει λύσεις επιθετικά μόνο με ένα ποδόσφαιρο πιο αυξημένης έντασης και δουλειάς ώστε να δημιουργούν συνεργασίες οι 4 ποιοτικότεροι ποδοσφαιριστές που διαθέτει. Όταν θα υπάρχουν και τα ανεβάσματα των Χουλτ - Κουλιμπαλί, ο Ουζουνίδης θα μπορέσει να παρουσιάσει κάτι που να μοιάζει με την περσινή του δουλειά.

Φυσικά ακόμα χρειάζεται πολύ χρόνος και αυτές είναι συζητήσεις που θα μας απασχολήσουν τουλάχιστον ένα μήνα αργότερα. Στην προσπάθεια μαζέματος όμως τώρα που γίνεται η θέση που χρησιμοποιείται ο Χίλιεμαρκ δεν είναι η ενδεδειγμένη καθώς ανοίγει υπερβολικά τις γραμμές του Παναθηναϊκού και τον κάνει ευάλωτο μετά από κάθε χαμένη μπάλα.