Επόμενη μέρα με Νταμπίζα, όχι Μαρίνο

Το αποτέλεσμα στην Νέα Σμύρνη αφήνει ανοιχτή την μάχη της 5ης θέση. Στην Λεωφόρο είδαμε ένα πολύ δυνατό παιχνίδι, με τους παίκτες του Ουζουνίδη να βγάζουν θάρρος και ψυχή μετά το τέρμα του Μανιά και να καταφέρνουν να σώσουν τον βαθμό της ισοπαλίας.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Η άποψη μου είναι πως με βάση το πρωτάθλημα που παρακολουθούμε, με διαφορά η καλύτερη ομάδα που διεκδικεί τον συγκεκριμένο στόχο είναι ο Αστέρας.

Ο Παντελίδης έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που για τα ελληνικά δεδομένη είναι γρήγορο και τακτοποιημένο στην δημιουργία επιθέσεων. Πάρτε παράδειγμα το γκολ που πέτυχε στην Λεωφόρο. Δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που θα φέρουν με τόση άνεση και ταχύτητα την μπάλα από τον άξονα και τον Μουνάφο στον μπακ, ταυτόχρονα θα ακολουθήσουν δύο παίκτες με κίνηση μέσα στην περιοχή και με δύο επαφές θα γίνει σέντρα - κεφαλιά και γκολ. Ο Αστέρας δημιούργησε ένα τέρμα που επιβεβαίωσε τους φόβους του Ουζουνίδη.

ΗΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού γνώριζε πως το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο για την ομάδα του καθώς παίζει εντός έδρας απέναντι σε έναν αντίπαλο που διαθέτει ταχύτητα στην ανάπτυξη. Αν κάνεις το λάθος να ανοίξεις τις γραμμές στον Αστέρα και πουλήσεις την μπάλα στην κατοχή σου θα το πληρώσεις. Αυτά ήταν τα δύο κύρια στοιχεία που έπρεπε να προσέξει ο Παναθηναϊκός και σε γενικές γραμμές τα κατάφερε. Μπορεί να χρειάστηκε ένα υπέροχο και δύσκολο τέρμα του Λουντ στο 87ο λεπτό για να πάρει το βαθμό, όμως το πλάνο βγήκε.

Δεν γίνεται να μην είναι ευχαριστημένος ούτε ο τεχνικός, ούτε ο κόσμος από την προσπάθεια των παικτών. Ο αγώνας με τον Αστέρα έμοιαζε σαν μια συνέχεια του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό. Διάβασμα και αντιμετώπιση των επιθετικών όπλων του αντιπάλου, ισορροπημένη κατοχή μπάλας με ασφάλεια. Μέχρι να δεχτεί το τέρμα του Μανιά στα όρια του 50% χωρίς ρίσκο στην πάσα και πάντοτε κοντά οι γραμμές.

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε στο αμυντικό κομμάτι πράγματα που δεν πέτυχε ο ΠΑΟΚ την περασμένη Κυριακή. Δεν επέτρεψε στους Τσιλιανίδης, Κυριακόπουλο να βρουν ρυθμό και αντιμετώπισε αποτελεσματικά τον Τόνσο. Σε σχέση με το παιχνίδι της περασμένης Κυριακή, ο Τόνσο είχε ποδοσφαιριστή με προσόντα που του επέτρεπαν να τον αντιμετωπίσει. Ο Τζανδάρης πήγε πολύ καλά στο ανασταλτικό κομμάτι, δεν έδωσε την δυνατότητα στον ποιοτικό δημιουργό του Αστέρα να πάρει ελευθερίες και πολύ μπάλα στα πόδια του και κατάφερε να τον περιορίσει.

Η ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα αμυντικό πλάνο και έμοιαζε να γνωρίζει καλά πώς ο αντίπαλος του είναι ανώτερος και το οπουδήποτε λάθος σε στιγμή που θα έχουν ανοίξει οι γραμμές μπορεί να το εκμεταλλευτεί. Έψαχνε την ποιοτική επιλογή από τον Μουνιέ, που όσο περνά ο χρόνος δείχνει την ποιότητα του αλλά δεν προσπαθούσε να ανεβάσει παίκτες από χαμηλά. Το σχέδιο θα μπορούσε να έχει λειτουργήσει στο 100% αν στο 64ο λεπτό η καλύτερη φάση που δημιούργησε ο Παναθηναϊκός κατέληγε στα δίχτυα, ο Αθανασιάδης όμως έκανε μία εκπληκτική επέμβαση στο σουτ του Δώνη.

Αν ερχόταν το τέρμα θα δικαιωνόταν και η επιλογή που είχε πάρει δύο λεπτά νωρίτερα ο Ουζουνίδης, να περάσει στα άκρα τον Λουντ. Βέβαια η απόφαση του Ουζουνίδη στο 62ο λεπτό είχε περισσότερο ανασταλτικό χαρακτήρα. Έβγαλε από το παιχνίδι τον εξτρέμ Χατζηγιοβάνη για να περάσει στην θέση του Κολοβέτσιο και να φέρει τον Κουρμπέλη στον άξονα. Στόχος να αποφευχθεί μία φάση, σαν αυτή που δέχτηκε ο Παναθηναϊκός στο 69ο λεπτό.

Δηλαδή ο σκοπός της αλλαγής ήταν να υπάρχει πίεση στον άξονα ώστε να μην μπορέσει ο Μουνάφο να περάσει έτσι εύκολα την μπάλα στον Γιαννούλη και να υπάρχουν δύο ψηλά παιδιά στο κέντρο άμυνας, για να μην χάσουν την κεφαλιά από τον Μανιά. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο, μπορεί ο προπονητής να ξέρει που ακριβώς κινδυνεύει, να δώσει εντολές αντιμετώπισης της συγκεκριμένης λειτουργίας του αντιπάλου, αλλά να μην πετύχει να αποτρέψει τίποτα. Και εδώ περισσότερο έχουμε να κάνουμε με τις δυνατότητες του Αστέρα. Πράγματι ο Παντελίδης κάνει σπουδαία δουλειά και αυτό το βλέπουμε σε κάθε παιχνίδι.

ΤΟ ΠΑΛΕΨΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ 0-1

Ο Παναθηναϊκός μέχρι να δεχτεί το τέρμα του Μανιά στο 69ο λεπτό, είχε πάει σε μία ρεαλιστική διαχείριση του παιχνιδιού και προσπάθησε να κρατήσει το 0-0 και αν του καθόταν το ματς και το κλέψει στο 1-0, έχει καλώς. Υπηρέτησε αυτό το σχέδιο για 69 λεπτά και έδειξε πως θα μπορούσε να το βγάλει εις πέρας, συγχαρητήρια όμως δικαιούνται οι παίκτες του για την προσπάθεια που έκαναν από την στιγμή που έμειναν πίσω στο σκορ.

Το πάλεψαν πολύ, έβγαλαν ένταση, προσπάθησαν να κερδίσουν μάχες που θα τους επιτρέψουν να μείνουν ψηλά. Ο Ουζουνίδης έβαλε και τον Μολινς για να γεμίσει την περιοχή και να του επιτρέψει να κερδίσει μέτρα, εδώ πιστεύω πως έπαιξε και ρόλο και η φανέλα, έχει την δυνατότητα ο Αστέρας να διαχειριστεί διαφορετικά το τελευταίο κομμάτι του αγώνα. Ο Παναθηναϊκός πέτυχε στο τέλος κάτι που δεν είχε καν προσπαθήσει το προηγούμενο διάστημα του παιχνιδιού, να ανεβάσει παίκτες και να περάσει την μπάλα στην περιοχή του Αστέρα.

Πήρε δύο εντυπωσιακές ενέργειες από τους Μουνιέ, Λουντ. Το ψαλιδάκι του Γάλλου πήγε στο δοκάρι, η εκτέλεση του Φιλανδού καρφώθηκε στα δίχτυα. Με βάση τον τρόπο που μπορούσαν να δημιουργήσουν επιθέσεις οι δύο ομάδες, η ισοπαλία ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα που θα μπορούσε να πάρει ο Παναθηναϊκός. Κάτι που το κατάλαβαν και οι φίλοι του και χειροκρότησαν την προσπάθεια των παικτών του Ουζουνίδη.

ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Αυτό που φυσικά μένει στον κόσμο του Παναθηναϊκού από τα τελευταία τρία παιχνίδια, είναι η εκπληκτική εικόνα του Μουνιέ. Τον Γάλλο τον γνώριζα καλά και έχω γράψει από την πρώτη ημέρα πολύ καλά σχόλια. Ήρθε σε άσχημο ατομικό επίπεδο καθώς έδειξε να είναι πολύ επηρεασμένος από την περσινή άδεια χρονιά του.

Ήταν σκιά του εαυτού του κανείς όμως ποτέ δεν σκέφτηκε μέσα από τον Παναθηναϊκό να τον κατηγορήσει, έβλεπαν όλοι έναν άνθρωπο που κατανοεί πως δεν είναι καλά και κάνει τα πάντα καθημερινά γα να βρει τον εαυτό του. Είναι φανερό πως τα κατάφερε. Ο Μουνιέ έχει ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό και αν παραμείνει την επόμενη σαιζόν και κάνει μία καλή προετοιμασία θα γίνει ο ηγέτης του. Είναι δεδομένο πως ο Μουνιέ σε καλή κατάσταση στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά.

ΝΤΑΜΠΙΖΑΣ ΓΙΑ... ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙ

Κάτι τελευταίο για τον Παναθηναϊκό. Αν δεν αλλάξει το καλοκαίρι η διοίκηση, δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μείνει στον Παναθηναϊκό ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Μαθαίνω πως δεν θέλει να ακούει το όνομα του ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού. Όμως από πολύ καλή πηγή, έχω την πληροφόρηση πως ο λόγος που αποτραβήχτηκε εντελώς ο Γιάννης Αλαφούζος και πήγε σε ακρότητες ήταν και για να τον εξαναγκάσει να παραιτηθεί, κάτι όμως που δεν συνέβη. Αποτραβήχτηκε από τον Παναθηναϊκό, για να τον οδηγήσει στην έξοδο.

Τι συμβαίνει τώρα. Το καλοκαίρι τελειώνει το συμβόλαιο του Ουζουνίδη, αν δεν έρθει κάποια διοικητική αλλαγή και ο Αλαφούζος παραμείνει ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού, ο Μαρίνος θα αποχαιρετήσει και ο Αλαφούζος θα είναι πιο ενεργός από ότι την φετινή σεζόν. Καταλαβαίνετε πως την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, που επιθυμεί ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού κάποιος πρέπει να την τρέξει, αν δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος να φαίνεται πως έχει πάρει πάνω του τον σχεδιασμό οι αντιδράσεις θα είναι μεγάλες. Και εδώ εξυπηρετεί ο Νταμπίζας. Άνθρωπος με χαμηλό προφίλ, που κέρδισε τον Τύπο, την κοινή γνώμη και μεγάλη μερίδα κόσμου του Παναθηναϊκού στην πρώτη του θητεία. Θα πάρει πάνω του τις αποφάσεις για το χτίσιμο της επόμενης σαιζόν, οπότε και οι όποιες αντιδράσεις θα μετριαστούν.

Στην ερώτηση για το πώς γίνεται και ενώ τρέχει η διαδικασία με το πρότζεκτ του ΟΑΚΑ, ο Αλαφούζος να αρχίζει να δραστηριοποιείται, η απάντηση που δίνουν οι άνθρωποι του στις συζητήσεις που κάνουν για την επόμενη ημέρα, είναι πως τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει με διοίκηση Αλαφούζου. Φυσικά δεν αποκλείεται να είναι μόνο λόγια, ο χρόνος και σε αυτήν την περίπτωση θα δώσει τις απαντήσεις του.