Γιώργος Κορρές: Από το παρκέ στην πασαρέλα

Πως όμως ξεκίνησαν όλα; Ο Γιώργος Κορρές εξηγείται... "Μπάσκετ ξεκίνησα να παίζω από 9-10 χρονών. Ξεκίνησα από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Στην οικογένειά μου είναι φανατικοί Παναθηναϊκοί κι έτσι με πήγε ο πατέρας μου στις Ακαδημίες.

Έχω παίξει σε πολλές ομάδες. Στο παιδικό πρωτάθλημα πήγα στο Γαλάτσι. Από το Γαλάτσι έφυγα στα 20-21, πήρα μεταγραφή και πήγα στον Πανελευσινιακό. Η ομάδα είχε τότε προδιαγραφές για να ανέβει. Κάναμε δύο πολύ καλές χρονιές, από Γ' Εθνική η ομάδα ανέβηκε στην Β' και μετά στην Α2. Από την Ελευσίνα έφυγα και πήγα στο Φάληρο και από εκεί στο ψυχικό. Μετά το Ψυχικό έπαιξα στον Προμηθέα στο Χαλάνδρι, μετά έπαιζα στο Αιγάλεω και φέτος παίζω στην άλλη ομάδα του Αιγάλεω, στον Διαγόρα".

Και στα 27 του προέκυψε το μόντελινγκ. Πως; Τυχαία... "Είχα πάει για προσωπικό λόγο σε μια δουλειά, με είδε ένας από τους μάνατζερ του γραφείου, με ρώτησε αν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με το χώρο και σκέφτηκα γιατί όχι;".

Πως τα συνδυάζεις όλα; "Με την επιχείρηση του πατέρα μου τα βρίσκουμε (σ.σ εργάζεται και στην επιχείρηση του πατέρα του) αν και δεν είναι δουλειά με σταθερό ωράριο. Το μπάσκετ είναι το πιο δύσκολο γιατί έχει περισσότερες εντάσεις. Έχεις να κάνεις με περισσότερα άτομα, είσαι σε μια ομάδα. Στο μπάσκετ μπλέκεις με πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, είναι οι εντάσεις του αγώνα και της προπόνησης, είναι η επαφή η σωματική που μπορεί να έχεις με τον άλλον, είναι πολλά"

Όσο για το τι θα διάλεγε, η απάντηση είναι πολύ απλή για τον Γιώργο: "Το μπάσκετ. Το μπάσκετ είναι μεγάλη αγάπη από όταν ήμουν μικρός. Δεν ήταν όνειρο ζωής να γίνω μοντέλο απλώς έτυχε. Το ένα είναι αγάπη και το άλλο δουλειά. Ευχάριστη και εύκολη δουλειά. Ουσιαστικά πουλάς τον εαυτό σου, πλασάρεις την εικόνα σου και γνωρίζεις κόσμο. Είναι ευχάριστο".

Το buzzer beater που έμεινε...

Ένα μήνα πριν το όνομά του ήρθε στο προσκήνιο. Αιτία; Το buzzer beater του σε ένα από τα ταξίδια της ομάδας του στην Ρόδο. Έτσι, με 10,2'' να απομένουν και με το σκορ στο 51-51 ο Γιώργος Κορρές πήρε την μπάλα και με ένα πολύ δύσκολο ντράιβ χάρισε τη νίκη στον Διαγόρα Δρυοπιδέων κόντρα στους Αγίους Θεοδώρους Αρχαγγέλου.

"Ήταν ωραίο καλάθι. Ήταν ματς που ήταν συνέχεια στον πόντο. Παίζαμε στη Ρόδο, μας είχαν κάνει φάουλ και είχαμε την μπάλα απ'έξω. Είχαμε δώδεκα δευτερόλεπτα και πήραμε τάιμ άουτ. Στο τάιμ άουτ, επειδή τα είχα πάει καλά μέχρι τότε και είχα και ψυχολογία, ο προπονητής είπε να πάρω την μπάλα εγώ. Τελικά έγινε, πέρασα προς τα μέσα και το έβαλα. Ήταν και τυχερό γιατί στα τελευταία δευτερόλεπτα θέλει και λίγο τύχη".

Φυσικά καλάθια σαν κι αυτά αποτελούν πηγή... πειραγμάτων. "Από τα τοπικά μέχρι το NBA, κάθε παίκτης θέλει να κερδίζει. Είναι και θέμα εγωισμού. Όταν έρχεται μια νίκη πάντα σε ανεβάζει ειδικά όταν γίνεται με δικό σου καλάθι. Και μετά ακολουθεί χαβαλές στην ομάδα. Αυτό κράτησε καμιά βδομάδα και ακόμα και τώρα με πειράζουν οι συμπαίκτες μου".

Το συγκεκριμένο καλάθι είναι μία από τις αγαπημένες στιγμές στην καριέρα του: "Σίγουρα το καλάθι αυτό είναι από τις καλύτερες στιγμές μου μαζί με τη σεζόν που πήραμε το Κύπελλο Αθήνας με τον Προμηθέα πριν από 2 χρόνια.

Σαν φίλαθλος, μου έχουν μείνει όλοι οι πέμπτοι τελικοί με Ολυμπιακό και τα ματς με την Μπαρτσελόνα. Ήταν πολύ έντονες στιγμές όλες".

Κάθε παίκτης έχει και ένα πρότυπο. Για τον Γιώργο Κορρέ αυτός είναι ο Λεμπρόν: "Επειδή είμαι "αμερικανάκι", είδωλό μου είναι ο Λεμπρόν, έχω τρέλα με τον Λεμπρόν. Και Κόμπε και Τζόρνταν. Δεν είμαι από τους κομπλεξικούς που λένε μόνο αυτός είναι καλός και κανένας άλλος.

Όσο για το... ελληνικό πρότυπο: "Διαμαντίδης. Και επειδή είμαι οπαδός του Παναθηναϊκού και επειδή ο άνθρωπος έχει κάνει τρομερά πράγματα".

Στο δίλημμα ευρωπαϊκό η αμερικάνικο μπάσκετ η απάντηση είναι εύκολη: "NBA σίγουρα".

Εκτός από παίκτης του μπάσκετ, ο Γιώργος Κορρές είναι και οπαδός. Τι έχει να πει για την αγαπημένη του ομάδα, τον Παναθηναϊκό; "Έχω εντυπωσιαστεί με τους πιτσιρικάδες. Ο Ιβάνοβιτς, που είναι πολύ καλός προπονητής τους έδωσε την ευκαιρία να παίξουν. Στην αρχή η ομάδα δεν είχε βρει τα πατήματά της αλλά είναι λογικό. Όταν βάζεις ένα παιδάκι 20 χρονών να παίζει ντέρμπι στην Ευρωλίγκα 30 λεπτά είναι λίγο περίεργο. Άργησε λίγο η ομάδα να δέσει αλλά τώρα ρίχνει 20 πόντους για πλάκα στην Ευρωλίγκα. Εγώ τους πίστευα από την αρχή".

Ερωτηθείς για το ποιον ξεχωρίζει από τους μικρούς απάντησε: "Τον Χαραλαμπόπουλο. Είναι μικρός αλλά έχει τρομερά προσόντα. Εάν δουλέψει μπορεί να παίξει πολύ μπάσκετ".

"Ο Αντετοκούνμπο έχει άστρο"

Φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστο και τον φετινό Ολυμπιακό... "Ο Ολυμπιακός έχει πολύ πιο έμπειρη ομάδα. Έχει κι αυτός τους πιτσιρικάδες του, γεγονός που είναι πολύ καλό γιατί οι δύο κορυφαίες ομάδες εμπιστεύονται πιτσιρικάδες. Για παράδειγμα ο Παπανικολάου που τον είχαν πάρει από μικρό τώρα παίζει στο NBA. Έχει το τρίτο πιο ακριβοπληρωμένο συμβόλαιο στους Ρόκετς. Παίζει και παίρνει και εκατομμύρια. Γενικά η Ελλάδα βγάζει παίκτες, γιατί πλέον τους εμπιστεύονται περισσότερο".

... Αλλά ούτε και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο: "Ο Αντετοκούνμπο είναι πάρα πολύ τυχερός. Έχει άστρο. Το παιδί έχει τρομερά προσόντα αλλά έτυχε και να τον ανακαλύψουν στην Ελλάδα στην δεύτερη κατηγορία. Το παιδί έχει δουλέψει πάρα πολύ. Έχει τώρα και τον Τζέισον Κιντ προπονητή και τον βάζει πλέι μέικερ. Επειδή είναι τόσο ψηλός και παίζει πλέι μέικερ μπορεί να γίνει ο καινούριος Ντουράντ. Είναι και το πρότυπό του απ' ότι ξέρω, οπότε έχει όλα τα φόντα να γίνει σαν κι αυτόν.

Τον έχουν πιάσει και τον δουλεύουν από παντού. Δεν σου μένει και άλλη επιλογή εκεί από το να δουλέψεις. Δεν είναι σαν κι εδώ. Εκεί δουλεύει και ο καθένας για τον εαυτό του".

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους στόχους και τα όνειρά του: "Να πάω στην Αμερική. Και για ταξίδι και για δουλειά. Το τεράστιο όνειρο θα ήταν να παίξω μπάσκετ εκεί, αλλά αυτό δεν γίνεται. Ο καθένας ξέρει τις δυνατότητές του. Και εκεί δεν είναι για όλους. Μου αρκεί να δω ένα ματς του Λεμπρόν".