Ο Χάρι Τζάιλς δεν είχε γόνατα, όταν αποφάσισε να γίνει ΝΒΑer

Ας αρχίσουμε από τους συνήθεις υπόπτους, πριν περάσουμε στη νέα ιστορία επιβίωσης που επιτρέπει την πίστη στο 'αμερικανικό όνειρο'.

O Γιάννης Αντετοκούμπο έκανε ένα ακόμα μεγαλειώδες παιχνίδι που περιέλαβε 30 πόντους, 15 ριμπάουντ και 9 ασίστ στο 113-94 των Μπακς επί των -πληγωμένων- Νετς, οι οποίοι έχασαν τα 19 από τα 20 πρώτα σουτ τριών πόντων -και τελείωσαν με 5/42.

Ο Τζέιμς Χάρντεν έκανε 20 τα παιχνίδια της σεζόν, στα οποία έχει βάλει τουλάχιστον 40 πόντους. Είχε 44 στο 118-110 επί των Σανς, ομάδα που έκανε 11 τις διαδοχικές ήττες. Πλέον το 'μούσι' κάνει παρέα στους Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, Μάικλ Τζόρνταν και Ρικ Μπάρι, δηλαδή τους μόνους άλλους τύπους που είχαν 20 ματς με τουλάχιστον 40 πόντους, στα πρώτα 50 της όποιας αγωνιστικής περιόδου. Ο Χάρντεν πήρε και 8 ριμπάουντ, έδωσε και 6 ασίστ, με τον Κρις Πολ να προσθέτει 18 πόντους και τον Κένεθ Φαρίντ να δίνει 17π. και 14 ριμπ.

Tώρα, θα ασχοληθούμε με ό,τι έγινε στο Σακραμέντο, όπου οι Κινγκς επιβλήθηκαν των Σπερς 127-112, σε συνέχεια του εντυπωσιακού 115-108 επί των Σίξερς, τα ξημερώματα της Κυριακής (3/2).

Με τη Φιλαδέλφεια ήταν ο Μπάντι Χιλντ αυτός που έκανε ένα βήμα μπροστά. Με το Σαν Αντόνιο η δουλίτσα έγινε, κυρίως χάρη στον Μάρβιν Μπέγκλι. Δηλαδή, όχι μόνο χάριν αυτού, αλλά δεν θα στα πω όλα από εδώ.

O 19χρονος έφυγε από το γήπεδο με νέο ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα (βλ. 24 πόντοι), όπου έφτασε με 10/17 σουτ, 'κατέβασε' 12 ριμπάουντ, μοίρασε 3 τάπες και το alley-oop που είδες από πάνω ξεσήκωσε όσους κάθονταν στις εξέδρες του Golden 1 Center.

Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά ο Μπέγκλι είναι ο τύπος που προτίμησαν οι Κινγκς, αντί του Λούκα Ντόντσιτς, στο τελευταίο ΝΒΑ draft. Για μήνες προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, ώσπου κάποια στιγμή σταμάτησαν και παραδέχθηκαν πως έκαναν λάθος.

Ευτυχώς για τον Βλάντε Ντίβατς -τον τύπο που ανέλαβε την αναγέννηση του Σακραμέντο – η πορεία που διαγράφει το ρόστερ που δόμησε είναι τέτοια που πια όχι μόνο έχει αποτινάξει τον τίτλο του φαβορί για το χειρότερο διοικητικό στέλεχος των οργανισμών του ΝΒΑ, αλλά είναι υποψήφιος για τον... κανονικό τίτλο (του καλύτερου).

Θα ήταν χρήσιμο να αναφερθεί ότι ο Μπέγκλι συνδυάστηκε εξαιρετικά με έναν άλλον ρούκι -επίσης μέλος του Duke-, τον Χάρι Τζάιλς, ο οποίος πριν δυο χρόνια δεν είχε τις εγγυήσεις που χρειαζόταν πως θα μπορέσει να παίξει στο κορυφαίο επίπεδο.

Μεταξύ των κοινών που 'χουν οι Μπέγκλι και Τζάιλς είναι πως το όνομα τους συνοδεύεται από το ΙΙΙ (οι γονείς τους δεν ήταν ιδιαίτερα πρωτότυποι, ως προς την ονοματοδοσία τους -συνέχισαν από το Sr. στο Jr και από εκεί στο ΙΙΙ).

“ Αυτό που θέλαμε να κάνουμε, από όταν ήταν παιδί ήταν να δουλέψει όλα τα σημαντικά στοιχεία ” είχε ενημερώσει μέσω του ο πατέρας του, Harry Giles Jr. “ πολλές φορές βλέπεις πως τα παιδιά εκπαιδεύονται για να γίνουν καλοί σε ένα πράγμα. Σε μια θέση. Ο δικός μας στόχος δεν ήταν αυτό. Ούτε οι νίκες -ήταν το τελευταίο που μας ενδιέφερε. Δουλεύαμε για να αναπτύξει την ικανότητα του επηρεάζει τις εξελίξεις, όντας αυτός που 'χει την μπάλα στα χέρια”.

Από τα 11 ήταν 1.83. Από τα 12 κάρφωνε με χαρακτηριστική άνεση στον αιφνιδιασμό. Το NBC Sports έγραψε το εξής για τον τρόπο που αναπτύσσονται πια οι Κινγκς, που 'χουν τον Τζάιλς ως ηγέτη των "block boys" (μέλη είναι οι Μπογκντάνοβιτς, Μπιέλιτσα, Χιλντ, Σούμπερτ).

Ο Ντι Άαρον Φοξ είναι η κεφαλή του φιδιού, o Χιλντ ο σκόρερ, ο Μπογκντάνοβιτς ο ελβετικός σουγιάς και ο Μπέγκλι το δυνητικό double-double. Και μετά υπάρχει ο Χάρι Τζάιλς, Νο20 επιλογή στο 2017 ΝΒΑ draft. Οι Κινγκς είχαν δει πως υπάρχει κρυμμένο ταλέντο και για αυτό τον άφησαν εκτός την πρώτη του σεζόν -ώστε να επιτρέψουν στο σώμα του να γιάνει και να γίνει πιο δυνατός

Όπου 'γιάνει', o Τζάιλς άνηκε στους καλύτερους της 'τάξης' του μπορεί να επιλεγεί και πρώτος, εν τούτοις, τραυματισμοί τον 'έριξαν' στο Νο20. Δες λίγο γιατί οι ειδικοί έγραφαν για τον undersized σέντερ, με wingspan που καλύπτει τα εκατοστά που λείπουν από το ύψος του -και κάνει δύσκολα τα τελειώματα των αντιπάλων όταν είναι αυτός στην εικόνα-, τον εξαιρετικά αθλητικό παίκτη, με τα γρήγορα πόδια και το μήκος που του επιτρέπουν να αμύνεται παντού και πάντα -όπως και να 'κλείνει' τους χώρους. Στην άλλη άκρη, είχε διακριθεί ήδη για την ικανότητα του να τελειώνει τις φάσεις (πχ με hook shot και με τα δυο χέρια ή με pick and roll, γύρω από ή πάνω σε επαφές).

Ναι, είναι ο τύπος που έριξε την τάπα ΚΑΙ αυτός που κάρφωσε, στην άλλη άκρη.

Το 2013 είχε διαλύσει το αριστερό γόνατο, ενώ ήταν με την -χρυσή- εθνική στο U16 FIBA America. Ήταν στον αιφνιδιασμό, όταν ένας αμυντικός της Αργεντινής μπλέχτηκε στο πόδι που ήταν στο παρκέ, ενώ εκείνος είχε σηκωθεί έπειτα από προσποίηση. “Είχα νιώσει πως κάποιος έβαλε κάτι μέσα στο γόνατο μου, δυο φορές”. Δεν έκλαψε μέχρι που έμαθε τι είχε: ρήξη χιαστού και έσω συνδέσμου. Έμεινε εκτός της δεύτερης χρονιάς του στο high school. Ήταν 15 χρόνων.

Επέστρεψε πιο δυνατός, πιο επιθετικός στα 'κοψίματα', πιο θεαματικός. Οι προπονητές έκαναν ουρές όπου αγωνιζόταν.

Έχασε το παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο, όχι γιατί είχε ξεχάσει το προστατευτικό που φορούσε όλη τη σεζόν στο γόνατο, αλλά επειδή ο πατέρας του μπέρδεψε τα γήπεδα. Έφτασε στο σωστό, στην τρίτη περίοδο. Είδε την άλλη ομάδα να σηκώνει το τρόπαιο.

Το καλοκαίρι του 2015 ήλθε στην Ελλάδα, μαζί με τον κολλητό του, Τζέισον Τέιτουμ- για να πάρει μέρος στην U19 που κατέκτησε τον κόσμο και μπήκε στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά. Ιδού το video με τις 10 καλύτερες φάσεις, όπου ανήκει ο Τζάιλς μαζί με τους Μήτογλου και Τάιλερ Ντόρσι.

Ο Τζάιλς ήταν δυο χρόνια μικρότερος από τους περισσότερους και τελείωσε με 14 πόντους και 10.6 ριμπάουντ, ανά αγώνα. Μετά το Παγκόσμιο είχε πάει και σε καμπ του Κρις Πολ, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει τον Τζάιλς “ αλτρουιστή, δεδομένου του ότι είναι το αστέρι της γενιάς του. Η προσωπικότητα του είναι τέτοια που όπου και αν παίξει, θα λάμψει”. Οι δυο οικογένειες γνωρίζονταν χρόνια. Ο πατέρας του παίκτη, δούλευε για το θείο του Πολ και είχαν γνωριστεί από όταν ο σταρ των Ρόκετς ήταν στη δεύτερη τάξη του λυκείου.

Επέστρεψε στο σχολείο για την τελευταία χρονιά και όλοι αδημονούσαν για όσα είχε να παρουσιάσει. Έπαθε ρήξη χιαστού στο δεξί γόνατο και τον Οκτώβρη του 2016 μπήκε στο χειρουργείο να τακτοποιήσει τα προβλήματα

Η ανάρρωση διήρκεσε και στο διάστημα που ήταν μέλος του Duke (2016-17), εξ ου και έπαιξε για μόλις 300 λεπτά. Οι Blue Devils, τους οποίους διάλεξε από τα Wake Forest, Kentucky, North Carolina -όπου φοίτησε το είδωλο του, o MJ- και το Kansas, δεν τον πίεσαν να επιστρέψει. Τουναντίον, του παρείχαν ό,τι χρειαζόταν για να γυρίσει πιο δυνατός.

Είχε ζητήσει τη βοήθεια του Κρις Πολ στην επιλογή. Εκείνος του είπε πως αυτή ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρει ο ίδιος. Του πρότεινε να καταλήξει σε κάποια σχολεία, να γράψει σε ένα χαρτί τι θέλει και να του τηλεφωνήσει όταν ήταν έτοιμος να μιλήσει για τα υπέρ και τα κατά.

"Μου είπε και ότι η πρώτη απόφαση που θα πάρω, θα είναι η καλύτερη. Να μη σκεφτώ πιθανή αλλαγή Να μη σκεφτώ τίποτα άλλο, πέραν της πρώτης απόφασης. Ο Μάικ Σιζέφσκι ήταν ένας από τους λόγους που επέλεξα το Duke. Ο κύριος ήταν πως είχαμε αποφασίσει με τον Τζέισον -Τέιτουμ- να παίξουμε μαζί και να συνθέσουμε δίδυμο ανάλογο με αυτό των Οκαφόρ και Τάιους Τζόουνς".

Οι απαιτήσεις που 'χαν όλοι από εκείνον ήταν τεράστιες, πολλώ δε για να αντέξει η πλάτη ενός 17χρονου. Είχε πει ότι δεν νιώθει. Υπό την έννοια ότι “δεν θα γίνω αλαζόνας ή υπερόπτης. Έπιασα τον εαυτό μου να το κάνει μια φορά και τότε αποφάσισα πως δεν θα ξανασυμβεί. Προσπαθώ να εκτιμώ ό,τι έχω, γιατί έχω δει ανθρώπους που δεν έχουν πολλά.

Οι γονείς μου, οι παππούδες μου, δούλευαν σε οικοδομές. Δούλευαν όλη τους τη ζωή, πάλευαν να μαζέψουν χρήματα να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Και το έκαναν με υπερηφάνεια. Αυτό κρατά τα πόδια μου στο έδαφος και με κάνει να θέλω να δουλεύω όσο πιο σκληρά μπορώ, ελπίζοντας πως μια μέρα θα μπορέσω να βοηθήσω την οικογένεια μου

Είχε αποκαλύψει πως η μεγαλύτερη φοβία του ήταν να μην πετύχει ή να αποτύχει να αντιληφθεί πλήρως τα όνειρα του. “ Επίσης, φοβάμαι τις γάτες” είχε πει, “δεν μου αρέσουν γιατί είναι ύπουλα ζώα. Δεν μου αρέσει και ότι τρέχουν τόσο γρήγορα”.

Στο κολέγιο έπαιξε συνολικά για 300 λεπτά και μετά ενημερώθηκε από το Σακραμέντο πως αντί για τη rookie season, θα ασχοληθεί με τον εαυτό του. Για την ιστορία, οι διοικούντες είχαν παραλάβει το φάκελο με τους τραυματισμούς τους και κατόπιν σχετικής έρευνας κατέληξαν πως αξίζει το ρίσκο. Απλά έπρεπε να μείνει εκτός.

“ Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να έρχεσαι στο γήπεδο κάθε μέρα και να κάνεις τα πάντα, πέραν του να αγωνίζεσαι στα ματς” δήλωσε φέτος. Από εκεί που ως παιδί, δεν μπορούσε να θυμηθεί μια στιγμή του χωρίς την Spalding στα χέρια του, έφτασε να μη θυμάται πότε είχε την μπάλα σε ματς, τελευταία φορά.

"Στα θετικά, βλέποντας τι γίνεται στα ματς έμαθα πολλά που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να μην έβλεπα, να μην εντόπιζα. Δηλαδή, συγκεκριμένα plays, ειδικές καταστάσεις. Γνώρισα καλύτερα τον τρόπο που παίζουν όλοι".

Όλα όμως, όσα διάβασες παραπάνω είχαν ως συνέπεια να παρακολουθούμε φέτος έναν 17χρονο στο σώμα ενός 20χρονου, στο πρώτο μισό της σεζόν. “Για αυτό τον στείλαμε στη G League, στο ξεκίνημα της χρονιάς, όπου ευεργετήθηκε” ομολόγησε ο Ντίβατς. Και πλέον οι Κινγκς έχουν ένα ακόμα σωστό κομμάτι στο παζλ τους. Έναν παρτενέρ για τον Μπέγκλι, ο οποίος είχε να διαχειριστεί τη δική του πρόκληση -ναι, ότι επιλέχθηκε πριν τον Ντόντσιτς.

“ Έχουν διαφορετικά δυνατά σημεία, αλλά την ίδια ώρα, βλέπουν πολύ καλά γήπεδο και έχουν την πάσα, ενώ προσέχει ο ένας τον άλλον” εξηγεί πια ο Ντέιβ Γέργκερ. Αυτό που δεν έχουν είναι σουτ από την περιφέρεια, σε μια λίγκα που το τρίποντο μπορεί να γίνει λόγος να βγάλεις -πολλά- λεφτά, αν διαθέτει και 2-3 άλλα στοιχεία. “ Συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον” πρόσθεσε ο Ντίβατς, εξηγώντας ότι “ ο Μάρβιν είναι δυνατός ριμπάουντερ στην επίθεση και ο Χάρι στην άμυνα. Ο Χάρι δίνει πάσες, ο Μάρβιν μπορεί να σκοράρει. Θα χρειαστούν λίγο ακόμα χρόνο, για να μάθουν να παίζουν μαζί. Υπάρχει ωστόσο, η μαγιά να δημιουργηθεί ένα πολύ δυνατό δίδυμο”. Που θέλει να συνεργάζεται.

“ Αν το σκεφτείτε, αυτή είναι η πρώτη χρονιά μας στο επαγγελματικό μπάσκετ, οπότε ξέρω πόσο καλύτερα μπορούμε να τα πάμε” ενημέρωσε ο Τζάιλς για το ταίριασμα του με τον Μπέγκλι, “ αμφότεροι γνωρίζουμε ότι πρέπει να 'χουμε υπομονή, να παραμείνουμε ταπεινοί και να εμπιστευτούμε τη διαδικασία εξέλιξης μας”.

Ο Μπέγκλι παραδέχθηκε πως το δίδυμο θα καταφέρει να γίνει ακόμα πιο επικίνδυνο, αν βελτιώσει το μακρινό σουτ. “ Μου αρέσει να παίζω με τον Χάρι, γιατί πασάρει πολύ καλά, ντριμπλάρει και γύρω από γκαρντ, παίρνει ριμπάουντ, σκοράρει. Μπορεί να τα κάνει όλα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να 'χεις έχεις δίπλα σου κάποιον που ξέρεις ότι θα διεκδικήσει κάθε φάση με δύναμη, ότι θέλει να νικήσει όσο τίποτα. Αυτό ισχύει με όλους τους Κινγκς φέτος”.

Σε άλλες περιπτώσεις, ενδεχομένως να ήθελε ο ένας να βγάλει τα μάτια του άλλου. “ Εμείς κάνουμε το ίδιο ταξίδι, οι ιστορίες μας έχουν πολλά κινά, οπότε είναι εύκολο να 'ταΐζουμε' ο ένας τον άλλον, να θέλουμε το καλό του άλλου, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον”. Και μαζί να βοηθούν ένα σύνολο που φλερτάρει με το να γίνει συνώνυμο της λέξης 'ομάδα'.

Photos: Associated Press