Οι Σπερς διαλύονται κάθε βράδυ και φταίει ο Πόποβιτς - το είπε ο ίδιος

Η μετάβαση στη νέα εποχή είναι πολύ επίπονη για τους Σπερς. Σχεδόν εφιαλτική. Ο Πόποβιτς ανέλαβε όλη την ευθύνη για τη δεύτερη συντριβή στη σειρά. Οι αριθμοί είναι αμείλικτη για την άλλοτε κραταιά ομάδα.

San Antonio Spurs head coach Gregg Popovich, right, yells at referee Mark Ayotte, left, during the first half of an NBA basketball game against the Houston Rockets, Friday, Nov. 30, 2018, in San Antonio. (AP Photo/Darren Abate)
San Antonio Spurs head coach Gregg Popovich, right, yells at referee Mark Ayotte, left, during the first half of an NBA basketball game against the Houston Rockets, Friday, Nov. 30, 2018, in San Antonio. (AP Photo/Darren Abate) AP PHOTO/DARREN ABATE

Τι δεν έχει δει ένας 30άρης που παρακολουθεί αδιαλείπτως NBA από το 1997; Τους Σαν Αντόνιο Σπερς ν' αποτυγχάνουν! Ακούγεται ως ανέκδοτο, αλλά δεν είναι.

Ο Γκρεγκ Πόποβιτς ανέλαβε την ομάδα μετά την έναρξη της σεζόν 1996-97, έχοντας με την αρμοδιότητα του GM (και αντιπροέδρου) απολύσει τον κόουτς Μπομπ Χιλ ως συνέπεια του 3-15 στους πρώτους 18 αγώνες κι έκτοτε άρχισε να γράφει ένα success story με διάρκεια το 1/5 ενός αιώνα. Άρχισε να γράφει την ιστορία μιας ομάδας, η οποία για 21 χρόνια στη σειρά έχει συμμετάσχει στα playoffs και έχει κατακτήσει 5 πρωταθλήματα!

Το 20-62 στο φινάλε της προκαταρκτικής περιόδου ήταν η βάση για το 'start up' μπάσκετ του 'Pop' και ό,τι θ' ακολουθούσε - μέχρι πέρυσι τουλάχιστον. Η επιλογή του Τιμ Ντάνκαν στο Νο1 του ντραφτ ήταν το σημείο μηδέν και μέσα σε δύο χρόνια οι Σπερς έγιναν το πρότυπο, το οποίο άπαντες ήθελαν να κοπιάρουν ή να ποντάρουν, εφόσον ήταν φυσικά εφικτό. Όπως συμβαίνει αντίστοιχα με τους Γουόριορς τα τελευταία χρόνια. Οι οποίοι προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα το Moreyball.

Στους Σπερς ήρθαν σταδιακά ο Πάρκερ (2001) και ο Τζινόμπιλι (2002), έγιναν σταρς από παίκτες... β' διαλογής στο νταφτ και συνέθεσαν μαζί με τον... Τιμόθεο από τις Παρθένες Νήσους μια νέα σύγχρονη μορφή 'τριών σωματοφυλάκων' που δεν είχε φανταστεί ούτε ο Δουμάς. Μια τριανδρία που δεν προέκυψε από ανταλλαγές ή τα παχυλά συμβόλαια που προσέφερε η ιδιοκτησία, έξω από τη λογική. Αναδύθηκε μέσα από το σχέδιο, τον προγραμματισμό, τη δουλειά και την εξελικτική διαδικασία. Στο δρόμο βρήκαν τον Λέοναρντ κι άλλους λιγότερο ταλαντούχους, οι οποίοι επιλέγονταν με στόχο να υπηρετήσουν ένα συγκεκριμένο ρόλο, να γίνουν, ανάλογα το ταλέντο τους, γρανάζι μιας καλοδουλεμένης μηχανής που πότε-πότε χρειαζόταν λάδωμα και τίποτα περισσότερο.

Από το 1998 και μέχρι πέρυσι οι Σπερς δεν μέτρησαν χρονιά με λιγότερες από 50 νίκες, ενώ μόλις 8 φορές έχασαν τον τίτλο είτε στη Midwest είτε στη Southwest.

Το 47-35 της περυσινής σεζόν ήταν ένα πρώτο ξυπνητήρι πως η κατάσταση μεταβάλλεται και... η γη δεν είναι επίπεδη και όντως περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της. Κάποιος πάτησε snooze και γύρισε πλευρό.

Ο αποκλεισμός στον πρώτο γύρο της post season από τους Γουόριορς με 4-1 θεωρήθηκε (και ήταν) φυσιολογική εξέλιξη, δεδομένης της αγωνιστικής εικόνας των δύο ομάδων, θα έπρεπε όμως προτού φτάσουμε στο 136-105 της Παρασκευής από τους Ρόκετς μέσα στο Σαν Αντόνιο, που ήρθε ως συνέχεια του 128-89 από τους Τίμπεργουλβς στη Μινεσότα, ορισμένοι να είναι υποψιασμένοι και συνειδητοποιημένοι για το κακό που ενδέχεται να βρει μια τέτοια ομάδα.

Ενός Λέοναρντ, μύρια έπονται

Η αρχή του κακού αποδείχθηκε η απαίτηση του Λέοναρντ να φύγει με ανταλλαγή. Οι Σπερς τον έστειλαν στους Ράπτορς μαζί με τον Ντάνι Γκριν, για να αποκτήσουν έναν όχι ολοκληρωμένο σταρ (ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν), έναν ψηλό της σειράς (Πέλτλ) και μια προστατευμένη επιλογή στον πρώτο γύρο του επόμενου ντραφτ. Όχι μια συμφωνία που θα ήταν έλεγες fair.

Ήρθαν ακολούθως η απόφαση του Πάρκερ να φύγει για τη Σάρλοτ μαζί με τον κόουτς Μπόρεγκο (βοηθός του Πόποβιτς) και η απόσυρση του Τζινόμπιλι με συνέπεια να χαθεί κάθε συνοχή με το παρελθόν, μακρινό ή κοντινό. Μετά ακολούθησαν και διαδοχικά προβλήματα τραυματισμών.

Το 10-12 στο πρώτο τέταρτο της σεζόν είναι πιο κακό ρεκόρ απ' όσο στην πραγματικότητα φαίνεται. Διότι σε λιγότερες από 20 ημέρες οι Σπερς έχουν χάσει 8/11 παιχνίδια που έδωσαν. Είναι παράλληλα η ομάδα με το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ στη Δυτική Περιφέρεια, πάνω μονάχα από τους Σανς που συνεχίζουν το tanking προσβλέποντας να γίνουν κάποια στιγμή οι Σίξερς της Δύσης. Στο χρονικό σημείο αυτό είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει μετά από το 1996. Όπως ποτέ επί Πόποβιτς δεν είχαν διαδοχικές ήττες με +30.

Έχουν επίσης δεχθεί σε τέσσερα παιχνίδια τουλάχιστον 135 πόντους, τη στιγμή που μέχρι ν' αρχίσει η σεζόν οι Σπερς είχαν δεχθεί 135 πόντους σ' εκτός έδρας παιχνίδι μόνο δύο φορές επί εποχής Πόποβιτς!

Συνολικά η άμυνά τους άφηνε 112 πόντους και είναι η μόλις 21η στη λίγκα, τη στιγμή που πέρυσι επέτρεπε μόλις 99.8 πόντους κατέχοντας την πρωτιά! Είναι χαρακτηριστικό πως αναγκάζει τους αντιπάλους της μονάχα σε 12.1 λάθη (τρίτη χειρότερη επίδοση μετά από Μπλέιζερς και Κλίπερς), δείγμα της έλλειψης πίεσης στην μπάλα και της αλληλοβοήθειας και συνεργασίας στην άμυνα.

Την Παρασκευή μόνο Κλιντ Καπέλα είχε 27 πόντους με 12/16 σουτ!

Επιθετικά οι Σπερς σκοράρουν 108.5 πόντους (20η επίδοση), έχοντας ακολουθήσει το ρεύμα της αύξησης των κατοχών, αλλά αυτοί οι πόντοι έρχονται με μόλις 45.1% στα σουτ (19η επίδοση). Ποσοστό εξόχως χαμηλό για μία ομάδα που έχει μάθει να ζει κυρίως μέσα από το τρίποντο και απ' έξω να ψάχνει με φειδώ όσα ελεύθερα βρει χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες!

Η κατάσταση έχει, έστω και καθυστερημένα, θορυβήσει όλους εκείνους που αντιλαμβάνονται το μέγεθος του ζημιάς.

Ο Πόποβιτς ανέλαβε όλην την ευθύνη, χωρίς να ψάχνει για εξιλαστήρια θύματα. Κοιτούσε χαμηλά, όχι απευθείας τις κάμερες, και προσπαθούσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις.

Προφανώς και είμαστε απογοητευμένοι με την επίθεσή μας. Αυτό έχει να κάνει με εμένα. Θα πρέπει να κάνω καλύτερα τη δουλειά μου. Έχουμε πολλά πράγματα να φτιάξουμε.

Ο Πάτι Μιλς, ένας από τους πολύ παλιούς πλέον, καθώς το 2009 ήταν στο Νο55 του ντραφτ, μετέφερε πως " τα παιδιά νιώθουν ντροπιασμένα και αναστενάζουν δικαίως". Κατά τον Αυστραλό γκαρντ είναι θέμα περηφάνιας περισσότερο και κατανόησης του περιβάλλοντος που ο καθένας από τα νέα αυτά παιδιά δουλεύει. " Είναι κάτι μεγαλύτερο από μια φανέλα και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως είμαι εδώ για λίγο σε σύγκριση με τον ίδιο τον οργανισμό. Για κάποιον που έχει δει πως αρχίζουμε την προετοιμασία, είναι σαν ξεκινούσαμε πάντα μερικά βήματα μπροστά επεισή ο Τίμι, ο Τόνι και ο Μανού ήταν πάντα εκεί για να μας δείξουν". Τώρα δεν είναι...

" Πάντα είναι θέμα άμυνας", ανέφερε ο ΝτεΡόζαν, ένα από τα εννέα φρέσκα πρόσωπα που εντάχθηκαν στο ρόστερ καλοκαιριάτικα. "Μας πειράζει ο τρόπος που χάνουμε".

Είχε δίκιο...

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Darren Abate

News 24/7

24MEDIA NETWORK