Πού 'ναι η κάψα Ολυμπιακέ;
Ευτυχώς τελείωσε. Μόνο προβλήματα δημιουργούσε στον Ολυμπιακό η εφετινή ευρωπαϊκή πορεία. Ανοιγε πληγές, έφερνε γκρίνια, έκανε την πλειοψηφία να σκαλίζει τα σφάλματα του καλοκαιριού. Οι Πειραιώτες φεύγουν πληγωμένοι, αναζητώντας τη χαμένη ευρωπαϊκή τους κάψα. Σχόλιο του Σταύρου Καραΐνδρου.
Ο μέσος φίλος του Ολυμπιακού αντιμετώπιζε το ματς με τη Γιουβέντους ως την παράσταση που έπρεπε, αλλά δεν ήθελε να πάει. Οχι γιατί του κακόπεφτε η Μεγάλη Κυρία, αλλά ήταν σαν μαχαιριά στην καρδιά. Του θύμιζε όλο αυτό το εφετινό μαρτύριο που έπρεπε να λάβει τέλος. Και ευτυχώς τελείωσε.
ΗΤΑΝ ΜΑΡΤΥΡΙΟ
Κακά τα ψέματα. Μαρτύριο ήταν. Ενα ματς καλό έκανε ο Ολυμπιακός και μνημονεύεται, αλλά αν θέλετε την προσωπική άποψη, ήταν το λάθος. Το να φέρνεις 0-0 με αυτή την Μπαρτσελόνα είναι κατόρθωμα, παλικαριά και ό,τι άλλο θέλετε, αλλά δεν είναι η επιτυχία που πρέπει να κάνεις σημαία. Είναι, όμως, η εικόνα που έδειξε ότι ο Ολυμπιακός, τελικά, το πήγε όλο λάθος.
Η πρεμιέρα με τη Σπόρτινγκ έκανε τη ζημιά. Σύμφωνοι, ο εφετινός Ολυμπιακός έχει τα στραβά του, δεν του έκατσαν κάποιες μεταγραφές, παρουσιάζει προβληματική εικόνα, αλλά αν φέρνεις ως σύγκριση αυτό που έκανε απέναντι στην Μπαρτσελόνα στο Φάληρο τότε σου μένει το γαμώτο για την πρεμιέρα με την πορτογαλική ομάδα.
ΕΝΑΝ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ
Κόντρα στους Καταλανούς μασούσαν σίδερα και οι φίλαθλοι. Μαζί με τους παίκτες έπαιζαν άμυνα, αισθανόσουν ότι αν χρειαζόταν θα έμπαινε κι ένας οπαδός να κάτσει στο τέρμα δίπλα στον Προτό, που λέει ο λόγος. Το συγκεκριμένο παιχνίδι αντιμετωπίστηκε ως τελικός. Ναι, είχε βαθμολογικό ενδιαφέρον, αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενες να σου δώσει κάτι. Εκεί που περίμενες ήταν τα δύο παιχνίδια με την Σπόρτινγκ.
Εκεί ο Ολυμπιακός ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Και στα δύο. Κακός, άνευρος, με λάθη, με αδυναμίες, με μία απλωμένη στο χορτάρι δυσκολία στο να γίνει απειλητικός. Εφιαλτικό το βράδυ στο Φάληρο, κακό και αναμενόμενο αυτό στη Λισσαβωνα.
Εξ αρχής οι Πειραιώτες βρέθηκαν απέναντι στη δυσκολία και στους κινδύνους του ομίλου. Με Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους δεν πας για μία από τις δύο θέσεις, αλλά με Σπόρτινγκ έχεις κάθε δικαίωμα να πας για την τρίτη.
Τόσα χρόνια στο Champions League ο Ολυμπιακός έχει παίξει με καλύτερες ομάδες από τη Σπόρτινγκ και έχει νικήσει πανηγυρικά. Μόνο που τόσα χρόνια στο Champions League δεν είχε παρουσιάσει όλες αυτές τις παθογένειες που έδειξε φέτος. Τα μαζεμένα προβλήματα, την απώλεια της δύναμης που του έδινε το Καραϊσκάκη. Δεν είχε πέσει τόσο πολύ σε επίπεδο.
ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ;
Γι' αυτό το "ευτυχώς". Ευτυχώς που τελείωσε. Μόνο προβλήματα δημιουργούσε η εφετινή ευρωπαϊκή πορεία. Ανοιγε πληγές, έφερνε γκρίνια, έκανε την πλειοψηφία να σκαλίζει τα λάθη του καλοκαιριού. Στο πρωτάθλημα είναι αλλιώς. Υπάρχουν αδυναμίες που πρέπει να διορθώσει, αλλά υπάρχουν πολλά παιχνίδια που δεν θα τις πληρώσει.
Το πάθημα των τελευταίων δύο ετών στην Ευρώπη πρέπει να γίνει μάθημα. Γιατί και το περσινό πάθημα ήταν με τον τρόπο που άρχισε η χρονιά και το πως κύλησε.
Δεν πάει καιρός από το διπλό στο Λονδίνο ή από τη νίκη επί της Ατλέτικο Μαδρίτης. Δεν πάει καιρός που ο Ολυμπιακός πάλευε με νύχια και με δόντια (και κυρίως με ποιότητα) για τις πιθανότητες του. Μπορεί να έχει ανοίξει η ψαλίδα στο Champions League, αλλά σημασία έχει η προσπάθεια. Φέτος, ένα ματς στα έξι δεν φτάνει για να πεις πως "τουλάχιστον προσπάθησε".
