Ίσως η Ρεάλ Μαδρίτης μπορεί και χωρίς Ρονάλντο - Ζιντάν

Στην Ελλάδα δεν αντιλαμβανόμαστε τη σημασία αυτών των αγώνων. Η αδιαφορία είναι τέτοια που φαίνεται και από την απροθυμία των συνδρομητικών καναλιών να αποκτήσουν τα δικαιώματά του. Λίγο ο αντίπαλος, λίγο ότι η Ρεάλ Μαδρίτης όδευε για την 3η διαδοχική κατάκτηση και 4η την τελευταία 5ετία, δεν καθιστούσε θελκτικό το προϊόν.

Αυτά στην Ευρώπη, διότι εκτός 'γηραιάς Ηπείρου', παλαιότερα το Διηπειρωτικό Κύπελλο και τώρα το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων αποτελούν την 'κορωνίδα' του αθλήματος σε διασυλλογικό επίπεδο. Για κάθε φίλαθλο που υποβαθμίζει διαχρονικά το επίπεδο των πρωταθλημάτων της Νότιας Αμερικής, υπήρχε το Διηπειρωτικό να τον αποστομώσει, όταν οι ομάδες από την άλλη όχθη του Ατλαντικού Ωκεανού έβρισκαν επιτέλους την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν για κάποια διοργάνωση τους πολυδιαφημισμένους Ευρωπαίους.

Η Σάντος του Πελέ, η Πενιαρόλ, η Ιντεπεντιέντε δεν νικούσαν απλά έναν Ευρωπαίο αντίπαλο και ένα τρόπαιο άνευ σημασίας, κέρδιζαν την αναγνώριση που άξιζαν, αυτές και τα πρωταθλήματά τους. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να τεκμηριώσουν ότι τελικά το πρωτάθλημα Βραζιλίας ήταν ανώτερο από αυτό της Αγγλίας, ότι η Αργεντινή είχε καλύτερες ομάδες από την Ισπανία, παρά την πλασματική κοινή πεποίθηση.

Ποδοσφαιριστές και φίλαθλοι γαλουχήθηκαν με αυτές τις σκέψεις και μπορεί με τον καιρό η 'ψαλίδα' της Ευρώπης σε σχέση με τις άλλες ηπείρους να άνοιξε, εκείνοι ακόμα περίμεναν γι' αυτήν την ευκαιρία για να αποδείξουν ότι μπορούν ακόμα να ανταγωνιστούν τους Ευρωπαίους.

Γι' αυτό κι ο αποκλεισμός της Ρίβερ Πλέιτ στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων προκάλεσε σοκ σε όλη την ήπειρό της και όχι μόνο στην Αργεντινή. Οι 'εκατομμυριούχοι' προσέγγισαν με τη δέουσα σοβαρότητα τη διοργάνωση κι όμως απέτυχαν στο πρώτο εμπόδιο που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν.

Η Αλ Αΐν προκρίθηκε στα πέναλτι και για πρώτη φορά χώρα της Μέσης Ανατολής διεκδικούσε τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Η ομάδα του Μάρκους Μπεργκ πραγματοποίησε 3 προκρίσεις για να φτάσει μέχρι τον τελικό, από τόσο πίσω άρχισε τις προσπάθειές της, αφού βρέθηκε στο τουρνουά χαριστικά, ως διοργανώτρια. Απέδειξε ότι μόνο παρίας δεν ήταν και αφού 'εδιωξε' 3 πρωταθλητές ηπείρων, τις Ουέλιγκτον (πρωταθλήτρια Ωκεανίας), Εσπεράνς (πρωταθλήτρια Αφρικής) και Ρίβερ Πλέιτ (πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής), βρέθηκε απέναντι στην πιο... πολυδιαφημισμένη πρωταθλήτρια.

Η Ρεάλ δεν είναι απλά μία σπουδαία ομάδα με τίτλους. Είναι η πολυνικής ομάδα των πιο σημαντικών διοργανώσεων. Στην τροπαιοθήκη της υπάρχουν τα περισσότερα πρωταθλήματα Ισπανίας, 33 τον αριθμό. Μετά από τα τελευταία 4 Champions League που κατέκτησε την τρέχουσα δεκαετία, καμία ομάδα δεν την απειλεί ούτε εκεί με 13 κατακτήσεις. Καμία ομάδα επίσης δεν είχε περισσότερα Διηπειρωτικά (3), όπως και τη διάδοχη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (3).

Στο Αμπού Ντάμπι διεκδίκησε το 4ο τρόπαιο της τελευταίας διοργανώσης, ώστε να αφήσει πίσω της την Μπαρτσελόνα. Υπήρχε ένα πρόβλημα, όμως. Ήταν η... φετινή Ρεάλ Μαδρίτης.

Τυπικά, οι 10 νίκες στα τελευταία 12 παιχνίδια αποτελούν θετική επίδοση ακόμα και για τους 'μερένγκες'. Ο Σαντιάγο Σολάρι αδιαμφισβήτητα έχει βελτιώσει τα αποτελέσματα των Ισπανών. Όμως η εικόνα δεν μοιάζει πολύ καλύτερη και οι δύο αγώνες που δεν πήρε ο Αργεντινός τεχνικός σήμαναν πολλά 'καμπανάκια'. Το 0-3 στην έδρα της μικρής Έιμπαρ και το 0-3 μέσα στο 'Σαντιάγο Μπερναμπέου' από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας επέτρεπαν σε κάθε ομάδα να ελπίζει ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμα και σε αυτό το μεγαθήριο.

Η πρωταθλήτρια των ΗΑΕ ήταν μία τέτοια ομάδα. Για κακή τύχη της, η Ρεάλ δεν ήταν πλέον η ομάδα που θα ψάχνεται στη μετά Κριστιάνο Ρονάλντο και Ζινεντίν Ζιντάν εποχή. Ήταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ, η πολυνίκης του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων Ρεάλ. Και στις τάξεις της είχε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου για το έτος, τον Λούκα Μόντριτς, ο οποίος κέρδισε την κορυφή και στην πιο πρόσφατη ψηφοφορία, αυτήν του 'Guardian' προ ημερών.

Ο Κροάτης μέσος έδειξε ψήγματα των ικανοτήτων του με το φαλτσαριστό αριστερό σουτ που έπιασε στο 14' έξω από την περιοχή, στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0. Οι Άραβες πάλεψαν να παραμείνουν στο παιχνίδι, αλλά ο Μπεργκ δεν δημιούργησε πολλές επικίνδυνες καταστάσεις για τον Τιμπό Κουρτουά.

Οι Ισπανοί δεν διαπραγματεύονταν το τρόπαιο. Άλλωστε, δεν συνηθίζουν να φτάνουν στην πηγή και να μην πίνουν νερό. Έχασαν μόλις 3 φορές σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών (αλλά ποτέ σε Champions League), δεν έχουν χάσει σε τελικό Κυπέλλου UEFA ή Europa League. Παραδόξως, έχουν απωλέσει το στέμμα της πρωταθλήτριας κόσμου 2 φορές, το 1966 με δύο ήττες από την Πενιαρόλ και το 2000 με ήττα από την Μπόκα Τζούνιορς. Δεν θα άφηναν να τριτώσει το κακό.

Με ένα φοβερό σουτ στο 60' ο Μάρκος Γιορέντε διπλασίασε τα τέρματα της Ρεάλ. Η κατάσταση είχε πάρει τον δρόμο της. Το αποκορύφωμα ήρθε στο 78'. Εκτέλεση κόρνερ, κεφαλιά του Σέρχιο Ράμος και 3-0. Ο Ισπανός αρχηγός ξέσπασε και πανηγύρισε με 5-6 διαφορετικούς τρόπους, μεταξύ άλλων και τον κλασικό του Κριστιάνο Ρονάλντο. Για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία η Ρεάλ κατακτούσε τρόπαιο δίχως τον Πορτογάλο και ο Ράμος φρόντισε να υπενθυμίσει ότι ίσως τελικά να μην τον χρειάζεται.

Δύο γκολ από Τσουκάσα Σιοτάνι και Γιαχιά Ναντέρ, το ένα σε λάθος τέρμα, διαμόρφωσαν το τελικό 4-1 για τη Ρεάλ, που έφτασε σε ακόμα μία κατάκτηση του τουρνουά. Μετά από πολυπρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης, έγινε και πολυπρωταθλήτρια κόσμου. Χωρίς Ρονάλντο, χωρίς Ζιντάν, αλλά με την ίδια φανέλα, το ίδιο σήμα και κυρίως την ίδια επιβλητικότητα.

Photo credits: AP Photo/Kamran Jebreili