Η Κέλι Κάτλιν απέδρασε από τη ζωή γιατί δεν ήθελε να είναι τέλεια

Κέλι Κάτλιν. Άλλο ένα όνομα που θα προστεθεί στη λίστα των αθλητών (με ή χωρίς ολυμπιακό μετάλλιο) που οδηγήθηκαν, για διαφορετικό λόγο ο καθένας, στην αυτοχειρία. Με τα χρόνια θα γίνει μια απλή αναφορά στα ιστορικά αρχεία, θα ξεχαστεί και θα μνημονεύεται μόνο σ' αντίστοιχες περιπτώσεις.

Η Αμερικανίδα Κέλι ήταν 23 ετών, 4 μηνών και 4 ημερών την προηγούμενη Πέμπτη όταν βρέθηκε νεκρή από τη συγκάτοικό της στον κοιτώνα του Πανεπιστημίου του Στάμφορντ. Αργυρή Ολυμπιονίκης στο Ρίο ντε Τζανέιρο και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στο ομαδικό πουρσουί της ποδηλασίας πίστας, πτυχιούχος μαθηματικών και κινέζικης γλώσσας από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, μεταπτυχιακή σπουδάστρια στην Υπολογιστική και Μαθηματική Μηχανική και υπέροχη βιολονίστα. Μ' ό,τι καταπιάστηκε στο σύντομο βίο της ήταν (σχεδόν) αψεγάδιαστη.

Ήταν ένα ξεχωριστό κορίτσι. Ευγενικό, αστείο, ενσυναισθητικό και ταλαντούχο

Με τις περιγραφικές αυτές λέξεις η αδερφή της Κριστίν (κι ένα από τα τρίδυμα παιδιά της οικογένειας Κάτλιν) επιχείρησε ν' αποδώσει τα χαρίσματα της Κέλι. Μαζί κι ένα μεγάλο βάρος που κουβαλούσε απ' όταν τη θυμόταν να μεγαλώνει δίπλα της. " Δεν μπορούσε ν' αρνηθεί όσα της ζητούσαν".

Ένιωθε την υποχρέωση να είναι τέλεια παντού, να μην θέτει προτεραιότητες χαρίζοντας χρόνο στον εαυτό της. Να συνδυάζει τις αθλητικές επιδόσεις με τη γνώση, να μην παραμελεί το ένα για χάρη του άλλο, να είναι συνεπής. Όχι όμως με τον εαυτό της.

" Δεν υπάρχει ένα λεπτό που να περνάει που να μην σκεφτόμαστε αυτήν και την υπέροχη ζωή που θα μπορούσε να ζήσει. Δεν υπάρχει ένα δευτερόλεπτο που δεν θα ανταλλάσσαμε τη δική μας ζωή με τη δική της. Η απώλεια είναι αδιανόητη", έγραψε ο πατέρας της Κέλι, Μαρκ, στην επιστολή που μοίρασε στους δημοσιογράφους επιβεβαιώνοντας το θάνατό της.

Είχε προηγηθεί η αποχαιρετιστήρια ανάρτηση του αδερφού της Κόλιν στο facebook, αντικαθιστώντας τη φωτογραφία προφίλ του με μία που ήταν μαζί της.

Χαμογελαστή. Έτσι ήθελε να τη θυμάται. Όχι ως ένα άτομο που είχε βυθιστεί σε μια δίνη αυτοκτονικών τάσεων που δεν της επέτρεπε ν' ανασάνει. Τον περασμένο Ιανουάριο είχε επιχειρήσει άλλη μία απόπειρα.

" Πριν από μερικούς μήνες είχε υποστεί διάσειση κι έκτοτε δεν ήταν στην ίδια διανοητική κατάσταση. Δεν μπορούσε να προπονηθεί όπως πριν. Είχε έντονους πονοκεφάλους και την πείραζε το φως", μετέφερε η αδερφή της, αποκαλύπτοντας πως η Κέλι είχε προσπαθήσει ν' αφαιρέσει τη ζωή της τον περασμένο Ιανουάριο.

" Μας είχε γράψει ένα ηλεκτρονικό μήνυμα και μας έλεγε τις σκέψεις της. Οι σκέψεις της ήταν πολύ σκοτεινές και μηδενιστικές. Κάλεσα την αστυνομία τη στιγμή που λάβαμε το email και έφτασαν εγκαίρως για να τη σώσουν", συνέχισε τη διήγησή της.

Η δεύτερη από δεξιά - AP Photo/Kin Cheung

Η μεταβολή της συμπεριφοράς της δικαιολογείται εν μέρει από την επιστήμη, χωρίς βέβαια να συνδέεται απόλυτα, καθώς είναι αρκετά τα παραδείγματα εκείνα που αθλητές με κρανιοεγκεφαλικά τραύματα (κυρίως παίκτες του αμερικάνικου φούτμπολ) παρουσίασαν στο παρελθόν αντίστοιχες τάσεις. Εξετάζεται σίγουρα ως μία από τις αιτίες, ταυτόχρονα με τα αναβολικά, τα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, τα ψυχιατρικά νοσήματα, τον εκφοβισμό, τη σεξουαλική κακοποίηση και την απόσυρση από τη δράση. Η Κάτλιν ήταν επίσης σε ηλικία υψηλού κινδύνου, η οποία σύμφωνα με τους ψυχολόγους κυμαίνεται μεταξύ 15 και 24 ετών.

Η Κέλι είχε εντοπίσει το τέρας μέσα της και πάλευε να το σκοτώσει. Πώς και πόσο βοήθησε τον εαυτό της, μόνο η ίδια το ήξερε. Είναι μια μυστική πληροφορία που πήρε μαζί της. Κατά τον αδερφό της η αποθεραπεία της πήγαινε εξαιρετικά δείχνοντας " αισιόδοξη για το μέλλον της".

Ήταν όμως; Πριν από 12 ημέρες είχε δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα 'velonews' ένα δικό της κείμενο. Σαν να προλείανε το έδαφος για το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα, σαν να σκόπευε να προειδοποιήσει για την πράξη της. Σίγουρα ήθελε να μιλήσει. Πολύ.

Το αντιλαμβάνεσαι από τις λέξεις που αποτυπώθηκαν στο υπολογιστή. Το πρόσωπό της κρυβόταν πίσω από την οθόνη. Η ψυχολογική κατάστασή της όμως αντανακλούσε στα πλήκτρα που χτυπούσε τη στιγμή που αποτύπωνε σκέψεις και συναισθήματα της.

" Το να είσαι πτυχιούχος στα Υπολογιστικά Μαθηματικά είναι εύκολο. Το να είσαι μεταπτυχιακός φοιτητής ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα είναι συχνά πιο δύσκολο. Ακόμη δυσκολότερο είναι όταν πρέπει να επαναλάβεις ένα τρίωρο διαγώνισμα τη στιγμή που βγαίνεις από τον τελευταίο γύρο του ομαδικού πουρσουί", έγραφε αρχικά με αφορμή ένα περιστατικό ύστερα από μια επιτυχία της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Βερολίνου, όταν μετά την πρωτιά της ομάδας ενημερώθηκε από τον ομοσπονδιακό προπονητή Γκάρι Σάτον πως είχε κοπεί στη 'Στατιστική Ανάλυση'.

" Είναι το σημείο θα περιμένεις από μένα να σου πω ένα κλισέ όπως 'όλα είναι θέμα διαχείρισης χρόνου'. Ή περιμένεις ένα ωραίο, ενθαρρυντικό σύνθημα του τύπου 'το να είσαι φοιτητής με κάνει καλύτερο αθλητή'. (...) Όχι ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν μπορώ να το κάνω να λειτουργήσει. Είναι σαν να παίζεις ως ζογκλέρ με τα μαχαίρια και να μου πέφτουν πολλά απ' αυτά. Απλώς τα περισσότερα πέφτουν στο πάτωμα και όχι πάνω μου".

AP Photo/Felipe Dana

Πιο ξεκάθαρη η Κέλι δεν θα μπορούσε να είναι. " Πώς ισορροπώ τρεις καριέρες; Εύκολα. Δεν το κάνω".

Συνεχίζοντας την ανάγνωση, θα διαπιστώσεις πως η 23χρονη Αμερικανίδα ζούσε μια ζωή που δεν ήθελε. Ή δεν είχε ανάγκη να τη ζήσει μ' αυτόν τον τρόπο. " Η ποδηλασία και ο Νόμος του Μέρφι είναι πρακτικά συνώνυμα. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις κάτι που δεν γίνεται και καταλήγεις ξανά στο παράδειγμα με τον ζογκλέρ. Μόνο που κάποιες φορές τα μαχαίρια θα σε πληγώσουν. Τι κάνεις όταν συμβεί αυτό;".

Την απάντηση στην ερώτηση την έψαχνε. Μαζί και την κατάλληλη. λύση. Μόνο που δεν ήταν μια απλή μαθηματική πράξη. Απ' αυτές που τις άρεσαν από μικρή. Ήταν μια σύνθετη εξίσωση.

" Η μεγαλύτερη δύναμη που θ' αναπτύξεις ποτέ είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις την αδυναμία σου και να μάθεις να ζητάς για βοήθεια όταν την έχεις ανάγκη. Είναι ένα μάθημα που μόλις έχω αρχίσει να μαθαίνω, αργά και βασανιστικά. Ακόμη πέφτω. Ως αθλητές είμαστε προγραμματισμένοι να υπομένουμε στωικά τον πόνο μας, να επιβαρύνουμε το βάρος μας, να μην κάνουμε παράπονα. Μέχρι το σημείο που αυτός ο στωικισμός φτάνει σε σημείο βλακείας και αυτά τα βάρη σε ζημιώνουν".

Η ίδια πρόλαβε να μάθει πως " όπως πρέπει να ξεκουραστούν οι μύες, πρέπει να καθαρίσεις το μυαλό σου. Ζήτα ένα ρεπό ή αν δεν είσαι τυχερός να είσαι το αφεντικό του εαυτού σου, δώσ'του ένα. Σε αντίθεση με οτιδήποτε άλλο στη ζωή, δεν είναι δυνατόν να σε βλάψει".

Η ίδια επέλεξε το δικό της τρόπο για να ξεκουραστεί.

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Felipe Dana