Ο Μπορίς Ντιό απήγγειλε Καβάφη

Το Τhe Players' Tribune ήταν η φανταστική ιδέα που είχε ο Derek Jeter (Ντέρικ Τζέτερ), βετεράνος εκατομμυριούχος του baseball να δώσει το λόγο στους ίδιους τους αθλητές, για να διηγηθούν τις ιστορίες τους. To Βros Stories είναι μια πιο εναλλακτική πρόταση που είχαν να κάνουν στον πλανήτη οι Γάλλοι, με προεξέχοντα τον Boris Diaw (Μπορίς Ντιό), ο οποίος άπαξ και ολοκλήρωσε την αγωνιστική του καριέρα του -επισήμως, αυτό έγινε στις 6 του περασμένου Σεπτέμβρη-, πήρε ένα σκάφος και κάνει το γύρο του κόσμου. Κάτι που είχε υποσχεθεί στον εαυτό του. Δες όμως, πώς ανακοίνωσε το 'αντίο': παρέα με τους Tony Parker (Τόνι Πάρκερ) και Ronny Turiaf (Ρόνι Τουριάφ), στην Αδριατική όπου είχαν βρεθεί πριν 18 χρόνια.

Στο τέλος της περασμένης σεζόν, είχε πει στον εαυτό του 'ας δούμε πώς είναι οι διακοπές και αν μου αρέσουν πολύ, θα τις συνεχίσω'. Ομολόγησε πως σκεφτόταν την εθνική (“ισοφάρισα τις συμμετοχές της μητέρας μου -247- και δεν ήθελα να 'σπάσω' το ρεκόρ από σεβασμό στην καριέρα της”). Κατέληξε στο ότι δεν είχε νόημα να συνεχίσει “αφού τα κάναμε όλα: πήραμε όλα τα τρόπαια με τις εθνικές, τα πήγα μια χαρά και με τους συλλόγους μου. Κοιτώντας πίσω στην καριέρα μου, είδα πως έκανα ό,τι ήταν να κάνω. Οπότε ήλθε η ώρα να ασχοληθώ με τα χόμπι μου”.

Άρχισε με την ιστιοπλοΐα, θέτοντας ως στόχο “να προσπαθήσω να πάω παντού”. Σκέφτηκε να αράξει κάπου και να κάνει μεγάλη ζωή “αλλά διαπίστωσα πως υπάρχουν τόσα μέρη στον πλανήτη που θέλω να δω. Χρόνο έχω. Λόγο να βιάζομαι δεν έχω. Είμαι ελεύθερος. Υπολογίζω πως θα μου πάρει 12-13 χρόνια”. Γιατί υπολόγιζε πως θα μένει σε κάθε μέρος από ένα χρόνο. “Ένα στην Αυστραλία, ένα στην Ασία, έναν στην Αϊτή” και ούτω καθ' εξής.

Δεν έζησε το κρέμασμα της φανέλας ως 'μικρό θάνατο', όπως περιέγραψε την απόσυρση από την ενεργό δράση ο Τόνι Πάρκερ (εξήγησε πως για χρόνια οι αθλητές έχουν το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα και όλα είναι κανονισμένα από το σύλλογο και την εθνική και ξαφνικά έχουν όλη τη μέρα διαθέσιμη και τίποτα προγραμματισμένο). Ο ΤΡ επισήμανε και τον κίνδυνο να βαρεθεί ο Bobo, όπως φωνάζουν τον Ντιό οι φίλοι του. Εκείνος διαβεβαίωσε πως δεν θα βαρεθεί και θα το έδειχνε στα videos που θα αναρτούσε από τα ταξίδια του και θα αφορούσαν την ειδική στήλη του site με τίτλο "Sea the World". Το πρώτο ήταν αυτό.

Για το opening πήγε στο Stromboli, ένα ηφαίστειο στη θάλασσα, στη βόρεια ακτή της Σικελίας. Ανέβηκε στο ψηλότερο σημείο, θαύμασε τη θέα και το βράδυ τις εκρήξεις. Αυτό έγινε πριν δυο μήνες. Την Τετάρτη 2/1 πόσταρε το δεύτερο video: το πρώτο από το ταξίδι του στον Ατλαντικό, τον οποίον διέσχισε σε 18 ημέρες. Σταμάτησε να κάνει και μια βουτιά, καθώς τυγχάνει και διπλωματούχος καταδύτης, ψάρεψε, κατάλαβε πως “είμαστε μια κουκίδα στον πλανήτη”.

Η μέρα του είχε διάβασμα, γυμναστική, μουσική “αλλά κυρίως χαλάρωση και απόλαυση της ηρεμίας που προσφέρει ο ωκεανός”. Διαπίστωσε ότι το να είσαι απομονωμένος από την κοινωνία, σε ηρεμεί ("είδαμε ένα σκάφος τις πρώτες ημέρες και κανένα τις δυο επόμενες εβδομάδες"). Κατέληξε στο ότι κατάλαβε πραγματικά το ρητό που λέει “σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι".

Ναι, του Καβάφη.

ΥΓ: Ο Ντιό βρίσκεται στις ΗΠΑ, για δουλειές. Εργάζεται για λογαριασμό της γαλλικής ομοσπονδίας μπάσκετ. Δουλειά του είναι να παρακολουθεί και να βοηθά τους διεθνείς Γάλλους που αγωνίζονται στο ΝΒΑ (Γκομπέρ, Καμπαρό, Μπατούμ, Φουρνιέ) και ζει στο σπίτι που έχει στη Γιούτα.

"Δεν ήθελα μια δουλειά πλήρους απασχόλησης, όπου θα έπρεπε να είμαι στο ίδιο σημείο κάθε μέρα. Ήθελα όμως, κάτι που να μου επιτρέπει να είμαι κοντά στο μπάσκετ" είπε στην Deseret News. Ένας από τους στόχους που έχει, για το διάστημα που θα μείνει στη Γιούτα είναι "να κάνω σκι, για πρώτη φορά μετά την εφηβεία μου. Όσο αγωνιζόμουν, το απόφευγα. Αρχίζω λοιπόν, ξανά τώρα".